Het had zo mooi kunnen zijn: een Houdini act. Na 4 ronden nog 0 punten en uit de volgende 5 zou minimaal 9 punten genoeg geweest zijn. Het lukte bijna want voor de laatste ronden hadden we er 7 bijeen gesprokkeld. Op 20 april dus de laatste thuiswedstrijd op volle oorlogssterkte. We moesten weliswaar tegen de nr. 2 ZSC Saende 2, maar bij winst zouden we zeker zijn. We waren hoopvol, want Saende 2 was al veilig, was bij de twee laatste uitwedstrijden maar met 7 man opgekomen, alle aandacht ging naar hun eerste team dat nog tegen degradatie in de 2e klasse moest vechten en tot slot was het team op papier (rating) zelfs minder dan wij. Saende 2 heeft echter een prachtige serie neergezet en in de vorige ronde het toch niet misselijke Boven IJ met forse cijfers van het bord geveegd.

Het eerste voorteken was al niet goed, want nu het er niet meer om ging waren we wel met hun achten. Maar goed, als je wilt overleven moet het ook op eigen kracht gebeuren. En dat gebeurde niet. Saende 2 speelt een lekker seizoen en aan alles kon je merken dat ze in een flow zitten. Vol vertrouwen en scherp. Ze waren zelf ook verrast dat ze het zo goed deden, hoewel volgens hen enkele spelers duidelijk ‘underrated’ zijn. Al vanaf het begin leek het erop dat het een moeilijke middag zou worden. Moerkapelle kwam niet in z’n spel. Als dan ook blunders en complexe stellingen allemaal de verkeerde kant opvallen, is de verdiende nederlaag een feit. Zoals verwacht won Bergen op Zoom van het al gedegradeerde Philidor 2 en redt Moerkapelle 1 het na en heroïsche inhaalrace toch net niet.

Hoe ging het. Wouter Vroegindeweij speelde dit keer op bord 1. Voor de zesde keer met zwart omdat het wel lekker ging met zwart en in het teambelang, Hij kwam goed uit de opening en slaagde er in het middenspel niet in het initiatief te behouden. Hij verloor een pion, maar zijn snel spelende tegenstander deed het ook niet helemaal goed en zo kam Wouter een pion voor. Onder dreiging van pionverlies schoot hij een bok en moest en stuk geven en de partij was daardoor ook direct over. Naast Wouter verging het André Nieuwlaat op bord 2 niet veel beter. Zelfs de witte stukken zijn hem de laatste tijd niet gunstig gezind en langzaam maar zeker werd de snipverkouden André van het bord geschoven.  2-0 achter, dat was niet de bedoeling. De strategie met de verrassende opstelling was dat de eerste 3 borden 50% zouden moeten scoren en we dan op de rest zouden toeslaan. Dat lukte nu niet meer. En de stand op de overige borden was weinig hoopvol. Echter Maarten Vroegindeweij bevestigde zijn goede vorm door de marge weer te verkleinen. Tegen de enige invaller van de gasten won hij met zwart op bod 7 materiaal en vervolgens ging de beste man door zijn vlag. Op bord 5 vochten de jeugdspelers van beide team een ware veldslag uit. Arian de Bruijne dus, hij investeerde een stuk voor 5 pionnen, maar moest niet veel later ook nog een kwaliteit geven. In tijdnood deed zijn tegenstander het net wat beter en Arian moest de koning omleggen: 1-3. Op bord 4 had Gerard van Ommeren met wit niets weten te bereiken. Hij had al en keer remise moeten afslaan, maar nu kwam hij in een heel moeilijk eindspel terecht. Het zag er verloren uit, maar Gerard is hier goed in en wonder boven wonder wist hij er nog remise uit te slepen, maar voor de wedstrijd was dat genoeg. Ook Jesse van Elteren op bord 6 had met wit helemaal niets weten te bereiken en kon in een pionneneindspel niet anders dan in remise berusten: 2-4.  Zijn broer Hugo had ook een moeilijke middag op bord 3 met de zwarte stukken. In een scherpe partij won hij eerst een kwaliteit, maar een gevaarlijke witte pion leverde een vork met twee torens op de 8e rij op. Daar tegenover had hij wel meer pionnen, dus misschien was er nog wel iets te halen. Toen Hugo dameruil uit de weg ging kwam hij steeds slechter te staan. Zin tegenstander speelde het sterk uit en de nederlaag voor zowel Hugo als het team was een feit. Dick Bac zorgde met een strakke partij nog voor een doekje voor het bloeden. Hij kwam een kwaliteit voor en kam steeds beter te staan. Toen hij de kwaliteit terugofferde was de stelling gewonnen en dat maakt hij mooi af. Uiteindelijk 3-5 en een enorme sof. Ondanks besef van het belang van deze wedstrijd was het team zichzelf niet en liep vanaf het begin achter de feiten aan. Slechts 1 punt op de eerste 6 borden en wel heel mager. Dat had beter gekund en gemoeten, maar de vorm was er massaal niet.

Kortom uithuilen en opnieuw beginnen in de promotieklasse van de RSB. We hebben ervoor geknokt en zijn prachtig teruggekomen. Helaas dat alles in de laatste ronden in elkaar schoof en daardoor 7 uit 9 niet genoeg is. Teveel spelers hebben ook periodes hun niveau niet gehaald, maar dat kan allemaal gebeuren. De teamspirit en de sfeer zijn altijd heel goed geweest en dat is ook heel belangrijk.

De derde klasse E van de KNSB is dit seizoen een wonderlijke klasse. Er steekt er één met kop en schouders bovenuit en heeft alles al gewonnen en is al ronden kampioen: Santpoort. Er is ook al 1 degradant: Philidor Leiden 2, met 3 matchpunten verzameld in de eerste ronden, maar daarna droogde het op. Tegen hen boekte Moerkapelle de eerste overwinning.

Maar de rest is erg aan elkaar gewaagd. Van deze groep van 8 weet er slechts 1 dat het op zeker niet degradeert: ZSC Saende 2, toevallig onze tegenstander thuis in de laatste ronde. De rest staat dicht op elkaar en de enige met 6 punten (9e, Bergen op Zoom) moet de laatste ronde tegen de al bekende degradant. Kortom niet onlogisch te veronderstellen dat zij op 8 matchpunten komen en Moerkapelle staat met 7 matchpunten op plaats 8 dus allerminst zeker. Het zal een boeiende slotronde worden.

Maar goed na deze stand van zaken maar eens echt naar de wedstrijd. Van tevoren was al het gerucht verspreid door de Rotterdammers dat ze sterk zouden opkomen. Het eerste van RSR was al safe en had dus geen sterke invallers meer nodig. Dat bleek ook, want die gingen er tamelijk fors af tegen HWP Sas van Gent (1½-8½).  Toch was het Moerkapelle dat na een uur of 3 de leiding nam. Wouter Vroegindeweij (bord 6) pakte in de opening de bekende gambietpion op c4. Wit ontwikkelde echter eerst verder om zich vervolgens dan pas te bekommeren om het terugwinnen van die pion. Dat viel toen echter niet mee, sterker nog zwart maakte er een mooie vrijpion van. Wit werd steeds meer teruggedrukt en na dreigend stukverlies gaf hij op. Op bord 5 speelde Dick Bac tegen de op papier verreweg sterkste speler van RSR 2. In een eindspel waarin Dick zich prettig voelde met twee paarden, was het zwart die zich prettiger voelde met het loperpaar. Bovendien dreigde zwart het centrum met z’n pionnen te veroveren. Dick kon het niet meer bolwerken en de stand was weer gelijk: 1-1. De overige partijen haalden alle de 40 zetten. Op bord 1 ging Jesse vol voor de aanval. Zwart kon niet meer rokeren, maar dat ging wel ten koste van wat materiaal. Tegen de tijdnood (met name van Jesse) snoepte Jesse weer wat pionnetjes terug. In die fase liet hij 1 zet z’n toren instaan, maar gelukkig zag zwart het ook niet en na de 40 zetten was er een gelijke stelling en werd tot remise besloten. Broer Hugo van Elteren zat dit keer met de zwarte stukken op bord 4. In de opening ging het niet helemaal goed, maar daarna verdedigde hij zich goed. Na de tijdnood dacht hij even zelfs verloren te staan. Maar zijn vrijpion op de a-lijn was dermate dreigend dat wit in eeuwig schaak moest berusten: 2-2.

Goed moment op de situatie te taxeren. Op bord 2 bij Gerard van Ommeren was er al snel veel materiaal geruild, waardoor er al snel een eindspel met T+P op het bord stond. Tijdens de wedstrijd had  Gerard eerst bij 0-0 remise geweigerd en later deed zijn tegenstander dat. Maar dit soort spelen zijn een kolfje naar Gerards hand, hij kwam gewonnen te staan. Naast hem speelde Arian de Bruijne zoals we van hem gewend zijn een scherpe partij. Beide vielen de koningsstelling met alle macht aan. Zwart leek dat nadrukkelijker en beter te doen en toen de kruitdampen waren opgetrokken was Arian zijn dame kwijt, maar daar tegenover had hij het torenpaar. Arian wist nog wat zwarte pionnetjes te snoepen en het enig overgebleven lichte stuk te ruilen. Dit resulteerde in een vrije witte b-pion, maar aan de koningsvleugel moest 1 h-pion opboksen tegen 3 zwarte pionnen. Wat zou sterker zijn? Op bord 7 speelde André Nieuwlaat en hij won een pion, maar dat resulteerde wel in een niet ondersteunde dubbele a-pion. Helaas gingen beide a-pionnen er af, zonder dat André daar wat voor terugkreeg. De vrije b- en c-pion leidde zo tot een gewonnen stelling voor zwart, ondanks goede pogingen van André om een vrijpion op de koningsvleugel te creëren. Tot slot op bord 8 Maarten Vroegindeweij met zwart tegen een tegenstander met 250 ratingpunten meer. Een aardige kluif dus. Hij verloor een pionnetje, maar de stelling was heel solide. Dat pionnetje kreeg hij later weer terug en even leek hij iets beter te staan, maar Maarten speelde met de 40e zet eerst op safe. De stelling zag er erg remiseachtig uit.

Op dat moment gaan ook andere belangen spelen. Beide teams stonden gelijk (RSR heeft 2½ bordpunt meer), maar de verwachting was dat beide een matchpuntje goed konden gebruiken. Na overleg met de eigen teamspelers stelde teamleider Wouter 4-4 voor aan de non-playing captain Arnold Rijken. De Rotterdammers hadden er wel oren naar en na consultatie van de spelers aan hun kant werd het voorstel geaccepteerd. Gerard kreeg de 1 en André nam de nul voor zijn rekening. De partijen van Arian en Maarten werden zo remise.

Zoals de inleiding hierboven al weergeeft, blijkt achteraf dat we er niets mee opgeschoten zijn, hoewel als we verloren hadden, hadden we het niet meer in eigen hand gehad. Maar als we gewonnen hadden….. Tja, dan maar gewoon de laatste ronde winnen. Na 0 uit 4 uit de eerste 4 ronden volgde 7 uit 4 uit de laatste 4 ronden. Kortom we zijn in de winning mood!

Na een nipte overwinning in de laatste wedstrijd van 2012, togen we van Moerkapelle 1 na een lange winterstop naar Bergen op Zoom. Nog steeds stonden we op de laatste plaats, en het werd toch eindelijk weer eens tijd voor een kleine verrassing in ons voordeel. Bergen op Zoom (om de één of andere reden noemen ze zich zelf consequent BSV, maar blijkbaar niet bij de KNSB) heeft een gemixt team van Brabanders en Belgen. Wat opvaalt dat ze heel vaak in verschillende opstellingen spelen. In de eerste 5 ronden hebben ze al 17 spelers gebruikt en ook vandaag was er een nieuweling en in totaal 4 afwezige basisspelers. Desalniettemin was Bergen op Zoom op rating een stuk sterker. In een volle zaal waarin ook andere teams van de thuisclub hun wedstrijden speelden, begonnen we vol goede moed om 12:00 uur al aan de wedstrijd.

We begonnen goed aan de wedstrijd. Wat sterk opviel was dat op vrijwel alle borden Moerkapelle een enorme tijdvoorsprong opbouwde. De tegenstander van Dick Bac spande de kroon door maar liefst 50 min over 1 zet na te denken. De stellingen voor Moerkapelle waren ook nog niet eens zo ongunstig. Jesse van Elteren zat dit keer op bord 1 tegen een Belgische FM. Dat was een heel zware klus. Deze pot was tegenovergesteld aan de rest van de wedstrijd. Jesse verbruikte meer tijd en moest alle zeilen bijzetten. Uiteindelijk werd het alles of niets, maar de ware klasse liet zich zien en in een stelling waarin veel stukken van Jesse instonden, hield zijn tegenstander het hoofd koel en kwamen we op achterstand. Maar niets aan de hand, eigenlijk was deze nul wel ingecalculeerd.

Iets voor de tijdnood werd door een aantal partijen de stand gelijk getrokken tot 2½-2½. Gerard vaan Ommeren koos op bord 2 blijkbaar voor een vreemde opening, want zijn tegenstander ging direct vol in de denktank. Met zwart kreeg Gerard een prima stelling, misschien had er ergens nog wel meer in gezeten, maar met de remise was niets mis. Arian de Bruijne speelde eigenlijk een modelpartij in het Siciliaans. Tegengestelde rokades en aanvallen maar, dat is een kolfje naar zijn hand, met een prima overwinning tot gevolg. André Nieuwlaat bereikte op bord 5 met wit een klein plusje, maar kwam er naar eigen zeggen niet doorheen, dus ook hier een remise. Tot slot behaalde Dick Bac op bord 8 ook een remise in een partij die zich kenmerkte door een remise aanbiedingen over en weer. Dick verloor wel ergens een pionnetje, maar had voldoende dreiging om het halve punt binnen te halen.

De drie resterende partijen leken kansen te bieden op iets moois. Bij Hugo van Elteren was het een partij die alle kanten op kon. Hugo was prima uit de opening gekomen in een optisch aantrekkelijk variant van de Sveshnikov. Helaas kwam in de tijdnood zijn tegenstander met een dodelijke aanval en moest Hugo toch een nul incasseren. Dan moest het maar van de gebroeders Vroegindeweij komen. Dit keer zaten ze ook gebroederlijk naast elkaar. Wouter speelde op 6 met de zwarte stukken. Vlak na de opening liet hij een afruil toe die tot een inferieure pionnenstelling op de damevleugel leidde. Hij verdedigde zich echter actief en zijn tegenstander verbruikte veel tijd om een winstplan te vinden. Dat lukte niet helemaal. In de tijdnood van wit nam Wouter het initiatief over en na de ruil van een hoop stukken en pionnen die door beide partijen werden buitgemaakt, bleek Wouter in een T+L eindspel terecht te zijn gekomen met 1 pion meer en lopers van gelijke kleur. Gelukkig wist hij die stelling secuur tot winst uit te bouwen. Dan op bord 7 broer Maarten. Hij was als laatste van de hele zaal bezig. Rond de 40e zet had hij een stuk gegeven, geofferd of verloren, maar een enorme berg pionnen op de koningsvleugel stond daar tegenover. De dreiging tot promoveren was sterk, maar het ging niet helemaal volgens het boekje. Het resulteerde uiteindelijk in een gelijke promotie voor beide kanten, maar Maarten had nog twee pionnetjes waarvan hij er één wist te behouden en ondanks vele schaakjes naar de overkant kon brengen. Het resultaat was daar: een uit het vuur gesleepte nipte overwinning. Een prestatie om trots op te zijn en verder op te bouwen.

Hierdoor zijn we een plaatsje gestegen, maar we staan helaas nog steeds op een degradatieplaats. In de laatste 3 ronden gaan we daar nog van alles aan proberen te veranderen, te beginnen op 9 maart thuis tegen het Amsterdamse Caissa 5.

Alweer de 5e ronde vond plaats op 15 december voor het nog steeds puntloze Moerkapelle. Willen we het dit seizoen nog redden, dan moest er gewonnen worden. Tegenstander Philidor Leiden 2 was op papier geen hoogvlieger en er lagen dus kansen. Zeker toen bleek dat ze hun vast bord 1 speler moesten missen. Aan de andere kant hadden ze inmiddels al wel 3 mp verzameld, dus niets was zeker. Arno Luinenburg opende op bord 8 de score. Op nadrukkelijk eigen verzoek had hij opnieuw wit gekregen en hij beloonde dat door een prima overwinning. Naast hem ging het met Maarten Vroegindeweij ook crescendo. Z’n tegenstander wilde pionverlies voorkomen met een stukoffer, maar dat mocht allemaal niet baten. Daar weer naast speelde Dick Bac met wit een voor hem vertrouwde opening. Langzaam wist hij de druk te verhogen en uiteindelijk leidde dat tot een vol punt. Op bord 5 speelde André met zwart tegen iemand die tot dan toe een 100% score had (3 uit 3). André kwam wat onnauwkerig uit de opening en moest flink in de denktank. Dat deed hij goed, want even later leek hij toch zonder schade de opening doorgekomen te zijn. Uiteindelijk bracht hij de enige remise van de wedstrijd op de borden.

Op bord 4 speelde Wouter Vroegindeweij met wit een wat dubieuze variant. Zwart offert een kwaliteit voor een sterk pionnencentrum. Zwart investeerde veel tijd, maar speelde het helaas voor Wouter erg goed uit en uiteindelijk gaf het sterke pionnencentrum de doorslag. Onze laatste witspeler was Gerard van Ommeren op bord 2. In een gelijke stelling blunderde hij zomaar een pion weg en dat was direct doorslaggevend. Zo stond het met nog twee partijen te gaan 3½-2½. Jesse van Elteren had op bord 3 iets van dreiging, maar de remisemarge in het dubbele toreneindspel leek groot. Arian de Bruijne (bord 1) had vlak voor de tijdnoodfase materiaal buitgemaakt (na een fout door de witspeler) maar koos vervolgens helaas het verkeerde plan en dat kostte hem een kwaliteit. Eindelijk lachtte het geluk ons iets toe want de tegenstander van Jesse zag de matdreiging niet, die redelijk eenvoudig te pareren leek, en na 10 minuten denken zag Jesse het gelukkig wel. De winst was binnen: 4½-2½. Vervolgens duurde het nog een hele tijd voordat de laatste wedstrijd klaar was. Arian stond lastig, maar had met 3 pionnen tegen 1 pion wel kansen ondanks de kwaliteit achter. Wits speelde het echter heel goed en Arian was niet echt zuinig op z’n pionnen. Ondanks tegenkansen tot vlak voor het eind moest Arian zich toch gewonnen geven.

Ondanks de overwinning zat het nog steeds niet echt mee. Met name aan de top borden werd er te weinig bereikt. Dankzij 3½ punt op de laatste 4 borden kwam de overwinning er toch. En dat telt. We leven nog en er zijn nog 4 wedstrijden te gaan. 16 februari 2013 staat de volgende wedstrijd op het programma tegen het Belgisch gekleurde Bergen op Zoom, een sterk team dat niet zo sterk startte, maar in deze ronde wel een goede overwinnnig behaalde. Dat wordt dus moeilijk, maar niets is onmogelijk.

Zaterdag 24 november stond de 4e ronde tegen De Giessen en Linge op het programma. De naam zegt het al bijna, een fusieclub die als thuisbasis het oerhollandse Giessenburg heeft gekozen, waar het geen probleem is als de viskraam midden op de staart staat en zo het doorgaande verkeer blokkeert. Sterker nog, het blijkt dat de spelers uit het hele land komen en zelfs nog verder, maar daarover later meer. Helaas moesten we 2 basisspelers missen. Jesse van Elteren en André Nieuwlaat, vorige ronde beide nog goed voor een vol punt, waren verhinderd. Aan een verzoek tot vooruit spelen kon en wilde de tegenstander geen gehoor geven, mede vanwege eerder genoemde reden dat spelers van heinde en verre komen. Achteraf hadden ze het beter wel kunnen doen, want vlak voor de wedstrijd hadden ze toch wat uitvallers, onder andere de teamleider die vanuit België in de mist in een kettingbotsing verzeild raakte. Hij had ook het reglement bij zich, zo moesten we zonder reglement de wedstrijd spelen. Zoals het betaamt hebben we dat ook helemaal niet nodig gehad.

Onze invallers waren Arno Luinenburg en Christiaan Noorland die debuteerde in de KNSB. Met name aan de topborden had de tegenstander een aanzienlijk ratingoverwicht. Nadat de wedstrijd begonnen was ging het al snel fout bij Wouter Vroegindeweij op bord 2. Hij speelde een wat provocatieve zet  en dat werd hard afgestraft. Wit speelde heel scherp en onder druk maakte Wouter fout op fout en zo stond Moerkapelle al snel op een 1-0 achterstand. Ook naast Wouter ging het bij Hugo van Elteren niet helemaal goed. Hij kwam in een variant die hij minder goed kende en de kracht van de gefianchetteerde zwarte loper kostte hem een dame tegen een toren. Ook de koning stond op de tocht en na enig tegenspartelen moest hij ook  opgeven. Dick Bac daarentegen had op bord 6 niet veel moeite tegen een invaller zo later bleek. Hij stond een gezellig stuk voor en kon zonder problemen na hartelust aanvallen. Eén zet voor de mat gaf hij op: 2-1. Ondanks de achterstand leken er wel wat kansjes op meer. Zo speelde op bord 1 Arian de Bruijne wel een puike partij. Hij kwam zelfs een pionnetje voor en zijn tegenstander moest met de koning in het midden blijven. Zijn tegenstander moest vol in de denktank, maar dat deed hij dan wel goed en creëerde lastige tegenkansen. Gerard van Ommeren, dit keer met zwart op 4, was scherp, maar ook zijn tegenstander speelde goed. Wit had iets van druk, maar moest oppassen. Maarten Vroegindeweij, dit keer helemaal opgeschoven naar bord 5 had een solide stelling, waarbij hij ietsje beter leek te staan. Ook de invallers op bord 7 (Arno Luinenburg) en Christiaan Noorland op bord 8 gingen ervoor. Hoewel de stelling daar nog niet aanleiding voor gaf, speelden ze vol vertrouwen. Het was duidelijk dat daar de punten vandaan moest komen.

Bij Maarten Vroegindeweij viel de volgende beslissing. Het was lastig voor Maarten voortgang te boeken. Helaas liet hij zijn beide lopers afruilen en toen was het lastig. Eerder dit jaar had Maarten in Dieren van de zelfde tegenstander in gelijke stelling door één slechte zet verloren en zover wilde hij het nu niet laten komen. Remise het resultaat. Dan onze KNSB debutant, Christiaan Noorland, hij speelde scherp en won een geïsoleerde pion. Wel bleef het een scherpe stelling. Over en weer werd er met stukken gesmeten en tussendoor moest er ook nog op matcombinaties gelet worden. Christiaan kwam een stuk voor en een paar keer wilde zijn tegenstander hem niet terugwinnen, tja dan wordt het makkelijk, zeker als zijn tegenstander vrij onverwacht vroeg al opgaf. Het stond weer gelijk: 2½-2½. De overige partijen leken een kans op 4-4 te bieden, ons eerste matchpuntje. Bij Arian stond het nog wild west hoewel zijn tegenstander steeds meer dreigingen kreeg. Gerard had 3 aaneengesloten pionnen tegen 3 losse pionnen bij zijn tegenstander met beide een loper en een paard en Arno is altijd wel in voor een eindspeltruc en hij ging er ook echt voor. Helaas werd Arian toch geflest. Volgens eigen zeggen liet hij de zwarte toren de stelling binnenkomen en daardoor moest hij de dame geven. Wel kreeg hij daar een toren en loper voor terug, maar zijn koning stond te onveilig en na de tijdnoodfase kon hij mat niet meer voorkomen. Inmiddels had ook bij Gerard de tijdnood plaatsgevonden. Dat leidde tot een stelling waarin Gerard niet meer dan remise kon maken: 4-3. Dat betekende dat het punt van Arno moest komen en zijn tegenstander wist dat hij de winnende remise kon maken. Vlak na de tijdnood leek zwart zelfs iets beter te staan. Maar hij speelde op safe en deed dat goed. Arno kon nog wel het initiatief mooi overnemen, maar het was net niet genoeg voor de overwinning. De randpion kon wel buitgemaakt worden, maar dat was door zwart vrij eenvoudig te verdedigen. Helaas dus hier een remise ondanks het goede en ondernemende spel van Arno. Hij heeft het echt geprobeerd met alle risico’s vandien. Helaas dus nu voor de tweede keer op rij een nipte nederlaag. Aan onze invallers heeft het niet gelegen, de topborden kwamen gewoonweg tekort, de één wat meer dan de ander maar het resulteerde wel in een 3-0 op de eerste drie borden en dat was helaas niet meer te compenseren. Zo wordt Moerkapelle vaster op de laatste plaats gedrukt en lijkt behoud na vier wedstrijden al een bijna onmogelijke klus te worden. Straks worden we nog het Volendam van de RSB. Maar goed: wonden likken en volgende keer tegen Philidor Leiden 2 er vol tegenaan.

Zelden zal Moerkapelle 1 zo kansloos geweest zijn als op zaterdag 6 oktober tegen Santpoort in de tweede ronde van de 3e klasse E van de KNSB. Dat het geen makkelijke middag zou worden stond al van tevoren vast. Doordat Dick Bac vanwege heuglijke familieomstandigheden verstek moest laten gaan, viel Arno Luinenburg in op zijn plek.

De opstelling van de gasten was zeer verrassend. De 3 ratingsterksten speelden op de borden 5 (2188), bord 7 (IM Piet Peelen, 2360) en bord 8 (2229). Omdat Moerkapelle toch een vrij homogeen team heeft volgens Santpoort, vonden ze dat ze de boel wel wat door elkaar konden husselen. Zo moesten onze jongens aan die borden het tegen een enorm ratingoverwicht opnemen met als absolute uitschieter André Nieuwlaat op bord 7 met meer dan 450 ratingpunten verschil. Wat hier nu de lol van is, mag Joost weten, maar het is niet verboden, dus zo geschiedde.

Dan over de wedstrijd. De laatste vier borden leverden niet geheel onverwacht een nul op. Eervolle vermeldingen voor de witspelers. Arian de Bruijne kwam een kwaliteit tegen een pion voor, minimaal remise leek het resultaat, maar helaas kon hij de oprukkende pionnen niet stoppen. Ook Maarten Vroegindeweij speelde op bord 8 een puike partij en pas in de allerlaatste tijdnood (hij had nog 1 sec over) deed hij een mindere zet en moest helaas capituleren. Op de eerste 4 borden scoorden de gebroeders van Elteren een remise. Hugo mocht op bord 3 met zwart hier best tevreden over zijn. Hij kwam geen moment in de problemen en mocht het remiseaanbod van zijn tegenstander aannemen, want een spannende wedstrijd zou het toch niet worden. Jesse kwam op 4 een pionnetje achter en speelde dus niet helemaal lekker. Blijkbaar wel ingewikkeld genoeg en zijn tegenstander nam in tijdnood het al eerder gememoreerde remiseaanbod aan. Gerard van Ommeren kon de tot nu toe uitmuntende vorm op bord 1 geen vervolg geven. Hij kwam helemaal niet lekker uit de opening en ging een iets minder eindspel in. Daar dacht hij nog wel remisekansen te hebben, maar een blunder(tje) deed die hoop vervliegen. Naast hem verging het Wouter Vroegindeweij al niet veel beter. Hij kwam terecht in een variant die de zwartspeler veel beter kende. In een scherpe stelling kon zwart combineren en twee pionnen buitmaken. Het witte spel was direct kansloos en zo kwam de uiteindelijke 1-7 op het bord. Jammer dat Moerkapelle aan de topborden de op papier minder sterke  spelers (t.o.v. de laatste borden) niet wat beter partij heeft kunnen geven (op Hugo na dan).

Een zware nederlaag, waarbij het hier en daar niet meezat, maar Santpoort was klassen beter en scherper. Geen schande om van zo’n team te verliezen. Wel jammer dat we onze afscheidswedstrijd in Op Moer niet wat mooier hadden kunnen laten verlopen. Zodoende is Moerkapelle direct in zwaar weer beland, want concurrenten pakken wel punten. Helaas nog maar 1 overwinning in 16 partijen en een handvol remises. Werk aan de winkel. Ruggen rechten, koppen omhoog en volgende keer knallen als Charlois Europoort 3 op bezoek komt. Onze eerste wedstrijd in ons nieuwe gebouw Tropica. Laten we ons debuut daar dan maar wel een succesvol verloop geven!

Na de promotie vorig jaar mocht Moerkapelle weer lekker op zaterdag in de landelijke competitie van de KNSB spelen. Dit seizoen een klasse die zich in het westen van het land uitstrekt van Zaanstad tot Bergen op Zoom. Eerst een uitwedstrijd tegen Boven IJ uit Amsterdam Noord. Dit team was vorig jaar gedegradeerd uit de tweede klasse. Een team dat gemiddeld ook 100 ratingpunten  beter is. Geen gemakkelijke opgave, maar we zullen toch dit soort wedstrijden moeten winnen of gelijkspelen om erin te blijven.

Het lastige is dat het wedstrijdritme nog niet echt in orde is, maar dat geld waarschijnlijk ook voor de tegenstander. Overall was het een spannende match en de beslissingen lieten lang op zich wachten. Helaas kwamen we op achterstand. Hugo van Elteren kwam op 3 met wit aanvankelijk goed uit de opening. Op een gegeven moment kon hij kiezen uit een eeuwig schaak variant door de tegenstander of een aanvalsoffer. Hij koos voor het laatste maar had iets over het hoofd gezien. Hij dacht een toren+stuk voor de dame te moeten geven, maar het werd een toren en twee stukken. Dat is teveel en hij moest opgeven. Het werd ook nog eens 2-0. Arian de Bruijne heeft de juiste vorm nog niet te pakken. In een rustige opening met zwart op bord 6, misrekende hij zich en moest ook het hoofd buigen. Tegen de tiijdnoodfase werden een aantal partijen snel achter elkaar beslist. Wouter Vroegindeweij met zwart op bord 4 en zijn tegenstander – die overig heel snel speelde – deden eigenlijk een wedstrijdje wie het meest wilde offeren. Eerst deed wit voor enige tijd een pion in de aanbieding, later gaf Wouter materiaal en dit alles voor de aanval. Het kan niet anders dan dat er wederzijds ook wel wat foutjes worden gemaakt en vaak is het zo dat degene die de laatste fout maakt verliest. Het verschil in materiaal  liep zelfs op tot een toren achterstand voor zwart. Maar gek genoeg had Wouter nog voldoende spel en won de toren terug. Uiteindelijk kon hij afwikkelen naar een pionneneindspel met een a-pion voor wit en een a en b pion voor Wouter. Bij de analyse leek het er toch sterk op dat het theoretisch remise moest zijn, maar wit kon achter het bord het juiste plan niet vinden: 2-1. Maarten Vroegindeweij maakte zijn rentree in het eerste en speelde met zwart op 8 een degelijke remise. De pionnenstelling was in het midden en op de koningsvleugel dichtgeschoven en zo was er voor beide partijen geen doorkomen. Het was niet de dag voor de familie van Elteren. Jesse kwam na een onnauwkeurigheid in de opening al snel in een moeilijke stelling terecht. Hij verweerde zich manhaftig, maar moest toch het punt aan de tegenstander laten.  Naast hem speelde Gerard van Ommeren op boord 1 tegen de verreweg sterkste tegenstander van Boven IJ. Maar Gerard is het seizoen juist wel in de juiste vorm begonnen. In stellingen die hem liggen wist hij zich te manouvreren en met lopers van ongelijke kleur is het niet zo erg als je een pionnetje minder hebt. Het was en bleef remise en zo stond het 4-2. Maar er was nog hoop. Zowel Dick Bac (op bord 5 met een pion meer) en André Nieuwlaat (op bord 7 met een kwaliteit voor) stonden beter. Maar helaas tussen beter staan en winnen zit nog wel een verschil. André kon er niet doorheen komen en Dick wist z’n pion voorsprong om te toveren tot een pion achterstand dat in een toreneindspel door zijn tegenstander bekwaam tot winst werd geleid. Tja, en dan is het toch nog een forse uitslag: 5½-2½.

Kortom het was weer heerlijk om op zaterdag te schaken en weer eens echt de tijd te hebben. Helaas was het resultaat minder. We moeten iets doen aan de scherpte en wie weet gaan we dan punten pakken.