Vrijdag 15 februari stonden er 2 competitie wedstrijden op het schema, de 3e ronde van de RSB beker en de viertallen. Daarnaast vonden er nog een 3 tal interne competitie partijen plaats. Lees verder →

De eerste ronde van de KNSB beker bracht het team dit keer naar Almere. Dat is wel even iets verder dan Zoetermeer of Krimpen aan den IJssel. Tot overmaat van ramp bleek de maandag ook nog de vaste clubavond te zijn. Als trouwe vrijdagavondschakers is dit zowel in gevoel als resultaat een nachtmerrie gebleken. Voor Gerard van Ommeren werd dit te gek als je da dag erna weer om 6 uur uit bed moet. Maar Dick Bac kon juist wel van de partij zijn omdat het in Gouda herfstvakantie is. Jesse en Hugo van Elteren en Wouter Vroegindeweij waren er wel gewoon bij. Saillant detail is dat voor de winnaar de confrontatie met het nieuwe topteam (en toekomstig landskampioen) En Passant in het verschiet lag.

Hugo lootte zwart voor zichzelf zodat hij en Jesse (bord 3) zwart hadden en Dick en Wouter wit. Hugo had qua rating een pittige tegenstander tegenover zich met bijna 250 punten meer. De andere 3 hadden een licht ratingoverwicht. Hugo kreeg al snel een oprukkende e-pion voor de kiezen dat de zwart pionnenstelling uit elkaar deed spelen en vaak loopt dat niet goed af. Dick kreeg met zijn vertrouwde opening op bord 4 een wilde partij voor de kiezen, waarbij pionnen naar voren werden gedirigeerd en een veilige koningsstelling van ondergeschikt belang leek. Bij Jesse en Wouter kwamen daarentegen solide stellingen op het bord. Dan is het een kwestie van geduldig blijven en een klein voordeeltje proberen uit te buiten of een nadeeltje te neutraliseren. Het bleef lang zo totdat Dick langskwam met een remiseaanbod van zijn tegenstander. Zwart leek een krachtige bezetting van de h1-a8 diagonaal te hebben, maar daar kon Dick wel wat tegenover zetten. Dick vertrouwde het echter niet zo en dan is het beter toch de remise te accepteren. Hugo van Elteren was na het slippertje in de opening helemaal in zijn element gekomen en wist ondanks de gehandicapte pionnenstelling de partij keurig naar remise te leiden, zoals Hugo dat toch erg goed kan. Broer Jesse verging het minder. De stelling lag hem al niet zo en hij vroeg zich af wanneer hij nu moest afruilen. Dat leek toch niet op het juiste moment want het kostte hem een pion. Daarna verweerde hij zich kranig, maar de witspeler bleef netjes op de pion zitten en leidde dat tot een vol punt: 2-1. Kon Wouter Vroegindeweij daar nog wat aan doen? Net toen de tegenstander dacht een vervelende aanval op de d4-pion te openen, kwam Wouter met het vervelende Pd6+ en daarmee de dubbele torenaanval te onderbreken. Zwart koos – waarschijnlijk verstandig – ervoor de toren te offeren voor het paard en twee pionnen. Hiermee ontstond wel een explosieve stelling. Wouter kreeg het voor elkaar de andere toren ook te ruilen en met de overgebleven toren snoepte hij eerste de koningspionnen van zwart op.  Omdat zwart met de koning naar de dreigende witte h-pion moest kon Wouter de meerderheid aan zwarte pionnen op de damevleugel oppeuzelen. Uiteindelijk gaf de enig overgebleven pion, een witte op de a-lijn, de  doorslag en zo kwam de stand rond 11:30 op 2-2. Dat betekent snelschaken.

Wouter en zijn tegenstander kregen van de sympathieke arbiter van de eveneens aardige gastheren even extra rust. Dus zo rond 11:45  werd er met omgekeerde kleuren gesnelschaakt. Helaas ging dat net mis. Wouter had de held van de avond kunnen worden door met meer dan een volle toren voor gewoon een vol punt binnen te halen. Misschien dat de inspanning van de gewone partij in combinatie met de beperkte tijd hem het zwart deed worden voor de ogen, maar een aantal grafzetten later resteerden bijna gelukkig nog een remise eindspel. Helaas kon Dick et niet bolwerken en werd er geleidelijk afgetikt (te weinig wedstrijdritme was zijn verklaring). Hugo kwam in een toreneindspel met voor hen twee pionnen tegen de zwarte loper vervaarlijk opzetten, maar de tijd deed hem de das om. Dat Jesse revanche nam in een keurige snelschaakpartij deed er helaas niet meer toe. Immers met 2-2 zou Moerkapelle door geweest zijn omdat dan de lagere borden afvallen.

Kortom een beetje zuur, maar het hoort er allemaal bij. Toch kunnen we niet ontevreden zijn. Na twee forse nederlagen in de competitie kan dit wellicht toch wat als een voorzichtige omslag gezien worden. Iets na twaalven vertrokken we uit het ruime Almere om uiteindelijk om 1:30 thuis te arriveren. Schaken, het mag wat kosten!

Vrijdag 22 oktober trad Moerkapelle in de eerste ronde van de KNSB beker aan tegen de Schaakcombinatie HTV uit Den Haag. Een oude bekende uit de KNSB competitie, waar we een keer nipt van verloren en een keer nipt van wonnen. Aan elkaar gewaagd dus zou je zeggen en qua rating was dat ook zo. Gemiddeld 2002 om 1992. Extra bijkomstigheid was dat de winnaar tegen de landskampioen en bekerwinnaar HSG zou mogen. Heel toevallig voor Moerkapelle het zelfde scenario als vorig seizoen. Toen kwam HSG toch op met 2 GM’s (Friso Nijboer en Wouter Spoelman) en 1 IM (Robin van Kampen).  Dat beloofde en spannende strijd te worden. SHTV had zwart geloot op het eerste bord zodat Gerard van Ommeren op 1 met wit mocht beginnen. Hij startte zoals vaker rustig om een klein positioneel overwicht op te bouwen. Jesse van Elteren moest op de damevleugel een materiaal geven, maar kreeg er opties wel spel voor terug. Door een truc moest hij twee stukken voor een toren geven. Op 3 liet Wouter Vroegindeweij zich verleiden tot kwaliteitwinst, maar wetende dat dit dubieus bekend stond. Zwart kan in het centrum pionnen terugwinnen en met een sterk centrum aan een opmars beginnen. Arian de Bruijne maakte op bord 4 z’n debuut in de KNSB beker en gaf een pion voor activiteit.  Het waren, wellicht mede door het speeltempo van 1 uur 50 min + 5 sec per zet voor de hele partij, allemaal lange partijen en bleef het dus lang 0-0. Alleen in tegenstelling tot veel veldsporten, valt er bij schaken toch altijd een beslissing. Hoe kun je nu zeggen dat schaken saai is. De eerste beslissing viel op het 4e bord. Na eerder geconfronteerd te worden met een geweigerd remiseaanbod, moest Arian capituleren. Hij kon geen beter plan vinden dan een onaantrekkelijke variant. Op 1 verloor Gerard ook zeer tegen z’n gewoonte in. Juist dat soort stellingen ligt hem wel, misschien is het de mindere vorm, maar een mindere positionele zet werd afgestraft: 0-2. Een gelijkspel was dus het maximaal haalbare, maar dat zat er eigenlijk niet in. Jesse had de gevaarlijke witte a-pion weliswaar gewonnen en mocht misschien aan meer denken, maar Wouter werd door goed spel van zijn jonge tegenstander, langzaam maar zeker weggespeeld. Jesse kon in een gedecideerde stijl z’n partij toch naar winst leiden en zo de aansluitingstreffer op de borden zetten. Op bord 3 weigerde de zwartspeler herhaaldelijk de doodsteek toe te dienen en daardoor kwam Wouter weer terug in de partij. Zeker toen zwart de strategisch belangrijke a-pion liet snoepen, dreigde wit ineens ook te promoveren. Zo kantelde de partij in de tijdnoodfase en bracht Wouter Moerkapelle vanuit het niets op een onverwachte 2-2.  Zo moest er na twaalven nog gesnelschaakt worden. Bij opnieuw 2-2 zou Moerkapelle doorgaan omdat het 4e bord dan zou afvallen. Zo ver kwam het helaas niet. Jesse won, maar zowel Arian als Wouter verloren en Gerard kon helaas niet meer winnen, z’n tegenstander snoepte het laatste pionnetje. Zo werd het 1½-2½ en verloor Moerkapelle met het kleinst mogelijke verschil. Op basis van de normale schaakpartijen misschien wel terecht. Toch gaf de opleving en vechtlust wel moed om de magere competitiestart en beter vervolg te geven.

Het lot bracht Moerkapelle thuis in de beker tegen de kampioen en bekerwinnar HSG. 27 november was het zover. Het is altijd leuk te zien wie er komen. Het kon slechter: twee GM’s (Friso Nijboer en Wouter Spoelman) , één IM (Robin van Kampen) en Henk Vedder (blijkbaar niets behalve 2380).  De vraag was meer hoe lang kunnen we (Dick Bac, Wouter Vroegindeweij, Gerard van Ommeren en Hugo van Elteren) het volhouden dan het resultaat. Je probeert nog wat door niet de hoofdvarianten te spelen, dat  lukte maar meer ook niet. Gerard hield het nog het langst vol, kwam optisch nog redelijk in het eindspel, maar een klein voordeeltje is natuurlijk ook genoeg. 0-4 dus volledig volgens verwachting. 22:40 vertrokken de laatste HSG-ers alweer uit Moerkapelle. Ze waren er voor het eerst, en waarschijnlijk ook voor het laatst. En ze waren niet eens onaardig. Kortom een zakelijke exercitie. Bijkomend voordeel: er was nog voldoende tijd voor wat snelschaken.

Vrijdag 27 november neemt het bekerteam van S.V. Moerkapelle het op tegen landskampioen en bekerwinnaar HSG uit Hilversum. Na de bekeroverwinning op Krimpen aan den IJssel en de de recente KNSB overwinningen is Moerkapelle in een winning streak. Toch zal het lastig worden tegen deze toppers!

Vanaf 20.00 barst het feest los in dorpshuis ‘Op Moer’.

Moerkapelle heeft op 23 oktober de RSB-kampioen Krimpen a/d IJssel uit de KNSB-beker gewipt. Hoewel Krimpen formeel een thuiswedstrijd had geloot, werd er toch op vrijdag in Moerkapelle gespeeld.  Nieuw was het speeltempo: 1 uur 50 min + 5 sec per zet voor de hele partij. De digitale klokken bleken het aan te kunnen.

Krimpen was niet in de sterkste opstelling naar Moerkapelle gekomen. Topman Harold van Dijk was wel present en lootte zwart voor zichzelf op bord 1 tegen Hugo van Elteren. De eerste beslissing viel relatief snel. Op bord 3 ving Wouter Vroegindeweij snel de zwarte dame van Remko Moerkerken zonder enige compensatie, waardoor Moerkapelle de leiding nam. Dick Bac had een moeilijke avond en kreeg met zwart het mes op de keel van Jan Sluiter. Misschien had hij ergens moeten verliezen in de opening en wellicht had hij het beter kunnen doen in het middenspel, maar een remise was het resultaat. Op bord 1 speelde Hugo verdienstelijk, maar Harold van Dijk was te sterk en maakte het met een effectieve combinatie in het toreneindspel kundif af: 1½-1½. De partij tussen Gerard van Ommeren en Marcel Glissenaar moest de beslissing brengen. Gerard was niet echt lekker uit de opening gekomen. De druk werd langzamerhand opgevoerd en een remiseaanbod van Gerard werd  dan ook geweigerd met beide nog 20 min. op de klok. Gerard koos voor de tegenaanval en ging met de koning op avontuur. Het paard en de toren moesten een vijandelijke vrijpion tegenhouden. Marcel kon het winstplan niet vinden en met nog seconden op de klok werd ook deze partij remise. Gevolg: een 2-2 gelijkspel en dus snelschaken. Een 2-2 zou voor Moerkapelle niet genoeg zijn. Zoals bij veel clubs is snelschaken een favoriete bezigheid, ook bij Moerkapelle. Het betaalde zich uit want Gerard van Ommeren zette Moerkapelle snel op 1-0. Hugo van Elteren verloor, ondanks een sterke partij. Vervolgens won Dick Bac ook zijn partij, waardoor Remko Moerkerken namens Krimpen het remiseaanbod van Wouter Vroegindeweij niet mocht aannemen en op tijd verloor: 3-1 voor Moerkapelle en Moerkapelle bekert door.

De volgende ronde komt de bekerhouder HSG op bezoek in Moerkapelle. Altijd leuk, grootmeesters zullen we wel niet zien, maar we zijn benieuwd wie er wel komen. HSG is ook landskampioen en zal ook dit jaar weer ambities hebben.