Na een nipte overwinning in de laatste wedstrijd van 2012, togen we van Moerkapelle 1 na een lange winterstop naar Bergen op Zoom. Nog steeds stonden we op de laatste plaats, en het werd toch eindelijk weer eens tijd voor een kleine verrassing in ons voordeel. Bergen op Zoom (om de één of andere reden noemen ze zich zelf consequent BSV, maar blijkbaar niet bij de KNSB) heeft een gemixt team van Brabanders en Belgen. Wat opvaalt dat ze heel vaak in verschillende opstellingen spelen. In de eerste 5 ronden hebben ze al 17 spelers gebruikt en ook vandaag was er een nieuweling en in totaal 4 afwezige basisspelers. Desalniettemin was Bergen op Zoom op rating een stuk sterker. In een volle zaal waarin ook andere teams van de thuisclub hun wedstrijden speelden, begonnen we vol goede moed om 12:00 uur al aan de wedstrijd.

We begonnen goed aan de wedstrijd. Wat sterk opviel was dat op vrijwel alle borden Moerkapelle een enorme tijdvoorsprong opbouwde. De tegenstander van Dick Bac spande de kroon door maar liefst 50 min over 1 zet na te denken. De stellingen voor Moerkapelle waren ook nog niet eens zo ongunstig. Jesse van Elteren zat dit keer op bord 1 tegen een Belgische FM. Dat was een heel zware klus. Deze pot was tegenovergesteld aan de rest van de wedstrijd. Jesse verbruikte meer tijd en moest alle zeilen bijzetten. Uiteindelijk werd het alles of niets, maar de ware klasse liet zich zien en in een stelling waarin veel stukken van Jesse instonden, hield zijn tegenstander het hoofd koel en kwamen we op achterstand. Maar niets aan de hand, eigenlijk was deze nul wel ingecalculeerd.

Iets voor de tijdnood werd door een aantal partijen de stand gelijk getrokken tot 2½-2½. Gerard vaan Ommeren koos op bord 2 blijkbaar voor een vreemde opening, want zijn tegenstander ging direct vol in de denktank. Met zwart kreeg Gerard een prima stelling, misschien had er ergens nog wel meer in gezeten, maar met de remise was niets mis. Arian de Bruijne speelde eigenlijk een modelpartij in het Siciliaans. Tegengestelde rokades en aanvallen maar, dat is een kolfje naar zijn hand, met een prima overwinning tot gevolg. André Nieuwlaat bereikte op bord 5 met wit een klein plusje, maar kwam er naar eigen zeggen niet doorheen, dus ook hier een remise. Tot slot behaalde Dick Bac op bord 8 ook een remise in een partij die zich kenmerkte door een remise aanbiedingen over en weer. Dick verloor wel ergens een pionnetje, maar had voldoende dreiging om het halve punt binnen te halen.

De drie resterende partijen leken kansen te bieden op iets moois. Bij Hugo van Elteren was het een partij die alle kanten op kon. Hugo was prima uit de opening gekomen in een optisch aantrekkelijk variant van de Sveshnikov. Helaas kwam in de tijdnood zijn tegenstander met een dodelijke aanval en moest Hugo toch een nul incasseren. Dan moest het maar van de gebroeders Vroegindeweij komen. Dit keer zaten ze ook gebroederlijk naast elkaar. Wouter speelde op 6 met de zwarte stukken. Vlak na de opening liet hij een afruil toe die tot een inferieure pionnenstelling op de damevleugel leidde. Hij verdedigde zich echter actief en zijn tegenstander verbruikte veel tijd om een winstplan te vinden. Dat lukte niet helemaal. In de tijdnood van wit nam Wouter het initiatief over en na de ruil van een hoop stukken en pionnen die door beide partijen werden buitgemaakt, bleek Wouter in een T+L eindspel terecht te zijn gekomen met 1 pion meer en lopers van gelijke kleur. Gelukkig wist hij die stelling secuur tot winst uit te bouwen. Dan op bord 7 broer Maarten. Hij was als laatste van de hele zaal bezig. Rond de 40e zet had hij een stuk gegeven, geofferd of verloren, maar een enorme berg pionnen op de koningsvleugel stond daar tegenover. De dreiging tot promoveren was sterk, maar het ging niet helemaal volgens het boekje. Het resulteerde uiteindelijk in een gelijke promotie voor beide kanten, maar Maarten had nog twee pionnetjes waarvan hij er één wist te behouden en ondanks vele schaakjes naar de overkant kon brengen. Het resultaat was daar: een uit het vuur gesleepte nipte overwinning. Een prestatie om trots op te zijn en verder op te bouwen.

Hierdoor zijn we een plaatsje gestegen, maar we staan helaas nog steeds op een degradatieplaats. In de laatste 3 ronden gaan we daar nog van alles aan proberen te veranderen, te beginnen op 9 maart thuis tegen het Amsterdamse Caissa 5.