Door Arno Luinenburg

Vrijdag 14 november speelden we thuis tegen Nieuwerkerk 1.

Hoewel ze een lagere ELO hadden waren ze niet te onderschatten en in het verleden waren ze, met ongeveer net zo’n bezetting een vast promotieklasseteam.

Arno Luinenburg opende met wit de score tegen B. Evengroen. Hij koos voor de Drakenvariant maar de witspeler begon zijn eigen systeem waarna er van een aanval niets terecht kwam. Hij had een toren en een paar pionnen voor 2 zwarte lichte stukken. De slechte samenwerking tussen die 2 zorgde voor de 1-0.

Daarna begon het er somber uit te zien. Dick Bac speelde met zwart de Draak, maar te passief en wit kon een stuk winnen. Dick speelde nog lang door en kreeg zowaar nog tegenspel maar dat maakte niet meer uit. 1-1.

Andre Nieuwlaat speelde een degelijke remise in een Engelse partij waar het evenwicht niet werd verbroken. Doorspelen had geen enkele zin meer.

Mart Jan Luteyn viel in voor Jesse. Hij stond een kwaliteit voor maar zwart had genoeg kansjes. Die werden plotseling levensgroot. Plotseling liet hij zijn koning in een hoek wegdrukken waarna hij werd matgezet. Zo stonden we met 1½-2½ achter.

Maarten Vroegindeweij kreeg de Leningradervariant van het Hollands te bestrijden (1.d4,f52.c4,Pf6 3.Pf3,g6) en ook hier werd het evenwicht bewaard. Er ontstonden kleine vuurwerkjes maar echt spannend werd het niet zodat het ook remise werd. (2-3).

Wouter Vroegindeweij speelde met wit en kreeg de Maroczy-variant van het Siciliaans tegenover zich. Lange tijd stond het gelijk maar plotseling verloor hij een kwaliteit. Na lang gespartel waren de zwarte torens te dartel en gaf hij het op. (2-4).

Gerard van Ommeren speelde met zwart de partij naar zijn zin. Edo Pouwelse speelde een dubbelfianchetto (b3 en later g3) en theoretisch stond het “gelijk” maar daar moet je bij Gerard niet mee aankomen. Steeds proberend won hij een dame tegen T+P omdat hij steeds mat dreigde. Daarna werden er nog wat zetten gedaan maar zwart maakte het vakkundig af. (3-4).

Toen was als laatste Leon Willemen tegen Hugo van Elteren. Die speelde met zwart Hollands, en later een variant op de Leningrader zoals hierboven beschreven. Zwart speelde goed, stond wel iets moeilijker maar de witspeler was verreweg de sterkste van Nieuwerkerk. Objectief was remise te behalen maar met 3-4 achter was daar niets aan. In vliegende tijdnood van onze man werd zijn partij ondanks het Fischer systeem alsnog met een 0 bezegeld. (3-5).

Tja een pijnlijke nederlaag. Nieuwerkerk was de beste no. 2 vorig jaar in de 1e klasse omdat er een extra promotieplaats was voor CSV. Een “goede” ruil dus maar achteraf gezien maakt het niets uit.