Op maandagavond 27 februari speelde het eerste team van Moerkapelle al haar 7e ronde in de promotieklasse van de RSB. Voorjaarsvakantie of niet, er moest geschaakt worden. Geen probleem, want alleen Jesse van Elteren die Nepal aan het verkennen is, moest verstek laten gaan. Christiaan Nooorland die zowel intern als extern (8½ uit 9!) een uitstekend seizoen kent, was een prima invaller. En niks eredivisie-achtige toestanden, Moerkapelle toont zich, qua resultaten, een stabiele koploper zonder puntverlies en met een straatlengte voorsprong aan bordpunten. Kenners hadden al uitgerekend dat een 4-4 al genoeg was voor het kampioenschap, en dat één ronde voor het einde. Maar natuurlijk spelen we ervoor, hoewel de laatste ronde het sterke Rokado als tegenstander naar Moerkapelle komt en eerlijk gezegd wil je het daar niet op aan laten komen. Edoch, het was weer een opmerkelijke avond vol strijd en blunders!

Laten we maar direct met de eerste blunder beginnen. Op bord 8 miste Christiaan Noorland, geheel tegen zijn gewoonte in, een bekende truc: Da4+ en de ongedekte loper op g4 hangt. Na 5 zetten een vol stuk achter, tja dat wordt geen leuke avond. Christiaan probeerder en nog wel wat van te maken, maat een vol stuk is toch wel heel veel en al snel kwam Messemaker 1847 2 met 1-0 voor. Erg jammer voor Chris, maar dit overkomt iedereen wel eens. Verder werd er op alle borden flink gestreden. Het was helemaal niet zo dat duidelijk was welke kant het op zou gaan: hier en daar stond Moerkapelle wat beter, maar op enkele borden ook echt niet. Arian de Bruijne speelde op bord 5 zo’n partij waarin hij al snel lekker stond. Om de één of andere reden koos zwart ervoor om de geslagen d5-pion in een Skandinaviër niet terug te pakken. Hij had er eigenlijk geen compensatie voor en werd zo door Arian weggeschoven. Kortom de stand was weer gelijk. De volgende beslissing viel op het bord van één van onze topscorers, André Nieuwlaat, dit keer op 7. Hij kwam wel een pion voor in een voor hem kenmerkende opening, maar het plan was lastig. Overigens viel op dat de meeste Messemaker-spelers rondom dat tijdstip een tijdvoorsprong hadden. Gek genoeg keerde zich dat ook weer om richting de slotfase. Maar goed, zwart koos een verkeerde opzet en André was er als de kippen bij oom een betere stelling en vervolgens de winst binnen te halen: 1-2. Inmiddels waren we al aardig richting de tijdnoodfase. Wouter Vroegindeweij had een lastige avond. In de opening ging iets niet goed en dat kostte hem zomaar een pion. Zwart speelde vrij snel, maar ook erg goed. Alle tegenkansen leken langzamerhand door aktief spel ontmaskerd te worden, totdat Wouter plot op h4 een pion pakte dat de partij leek te kantelen. Zwart ging in de denktank en wilde waarschijnlijk meer dan remise, maar kreeg de deksel op de neus. Plots kreeg Wouter een kans en met een dubbeltorenoffer, dat wel de dame opleverde, keerde de partij. Mat binnen enkele zetten was onvermijdelijk. Een overwinning die er in 90% van de partij niet inzat, bracht Moerkapelle opeens op een riante voorsprong: 1-3. Inmiddels een bekend verhaal voor wie de verslagen doorleest. Gerard van Ommeren, dit keer op bord 1, vroeg of het goed was of hij remise mocht aanbieden. Gezien de andere borden, leek dat geen slecht idee. Hij deed een zet, maar bood toch geen remise aan. Misschien omdat de tegenstander snel zette, maar  dat was geen al te beste zet van zwart. Gerard kon met de loper een toren pennen die minimaal een kwaliteit zou opleveren. Gerard deed het echter heel mooi, liet de kwaliteit instaan en creëerde veel extra dreigingen. Uiteindelijk werd dat zwart teveel en in tijdnood ging hij de bietenbrug op: 1-4.  Dan Dick Bac, voor de verandering eens op 4 met zwart. Mede topscorer André Nieuwlaat had zijn 100% score weten te behouden, dus er stond veel op stapel. Dick speelde karakteristiek, dat uiteindelijk resulteerde  in een asymmetrische stelling: wit had een loper 3 pionnen op de damevleugel en één op de koningsvleugel. Dick had een paard, 3 pionnen op de koningsvleugel (waaronder een dubbelpion) en één op de damevleugel. Het lukte Dick niet het ingewikkeld genoeg te houden en na afruil van de stukken werd met nog 3 seconden voor wit tot remise besloten. Qua stelling stond wit gewonnen, aan de andere kant moest hij nog wel in 3 seconden 3 zwarte pionnen slaan. Waarschijnlijk was hem dat wel gelukt, maar matzetten zeker niet meer. Maar niet ingewikkeld doen verder, want Dick zorgde zo voor de twee matchpunten en het zekere kampioenschap: 1½-4½.  Dan de tweede grote zwarte bladzijde van de avond voor Moerkapelle. Want wat speelde Hugo van Elteren een dijk van een partij aan bord 2. Wit werd helemaal ingesnoerd. Dramatisch genoeg miste Hugo zelfs mat in één. Vervolgens gaf hij in tijdnood, waar zijn tegenstander overigens nog iets minder tijd had, eerst materiaal weg en vervolgens liet hij zich matzetten op g5. Als er één deze avond meer verdiend had, was het Hugo wel. Waar op andere borden de Moerkapelse speler de Gouwenaar kon trucen, was Hugo zelf de pineut: 2½-4½.  Tot slot Boudewijn Weijermars, hij speelde een dolkomische partij. Hij kreeg eerst twee stukken voor een toren en een pion, maar warempel, voor de tweede keer achter elkaar gaf hij een stuk weg. Dat zag er niet best uit, maar het is pas over als…, want in tijdnood deed zijn tegenstander een volle toren cadeau. Tja die kans moet je Boudewijn niet geven en nu maakte hij het gedecideerd af. Zo won hij voor de tweede keer na een stuk te hebben achtergestaan, laten we daar maar geen gewoonte van maken. Desalniettemin opnieuw een ruime overwinning met 2½-5½ en een overtuigend kampioenschap. Geen enkel puntverlies tot nu toe en laten we dat in de laatste ronde maar vooral zo houden, hoewel het er voor ons inmiddels niet meer toe doet.  Ik ben best trots op dit team, dat elke wedstrijd tot op het eind scherp was en een goede teamgeest kende. Veel spelers behalen forse overscores met als speciale vermelding André Nieuwlaat met 5 uit 5 en Dick Bac met 5½ uit 6. Volgend jaar KNSB (niet weer Zeeland!): we zien er naar uit.