Moerkapelle 2 was het jaar na promotie vorig  jaar, sterk begonnen. Met 4 punten uit twee wedstrijden stond het samen met RSR Ivoren Toren 4 fier bovenaan. WSV 2 stond op 2 uit 2. Het was dus de vraag of het tweede de goede lijn kon voortzetten. Het begin was in ieder geval niet goed. Kopman Arno Luinenburg had een avond eerder al verloren zodat de 7 resterende spelers met een 0-1 achterstand begonnen. Het begin was nog redelijk. Invaller Michiel Rensen had de koning van z’n plek gelokt, maar daarvoor was wel dameruil nodig en dan is het eigenlijk niet eens zo erg. Freek Hofman, de andere invaller, investeerde veel tijd in de opening die op zich niet heel specifiek leek. André Nieuwlaat kreeg pardoes een stukoffer tegen 2 pionnen cadeau. Zwart leek niet echt compensatie te hebben. Toch ging het alras slechter. Kevin Bakker werd in 17 zetten opgebracht nadat een onvoorzichtige f4 hard werd afgestraft: 0-2. Ook Jan Blok, ook mit wit nog wel, kwam beroerd uit de opening. Bij Jeremy van Haastert ging ook van alles mis, incl. het slaan van een eigen pion door de tegenstander. Desondanks verloor Jeremy snel materiaal. Op een gegeven moment stond hij zelfs een toren achter. Vlak nadat André Nieuwlaat iets terug deed, moest Jan zijn meerdere erkennen. Niet veel later ging Freek kopje onder in een koningsaanval, wellicht mede door de weinige tijd die hij nog had: 1-4. Het restant zag er ook niet florissant uit. Michiel had een pion op d6 gekregen, maar moest daar zoveel voor doen om die te behouden, wat uiteindelijk niet lukte, dat hij eerst een pion en later zelfs een kwaliteit moest geven. Wonderlijk genoeg wist Jeremy een loper in te sluiten en zo nog wat tegenspel te creëren. Echter de man van de avond voor Moerkapelle 2 was Ad Voerman. Op doortastende wijze wist hij tegen het eindspel aan een sterke vrijpion te ontwikkelen die de partij besliste. In tijdnood maakte hij het mooi af. Jeremy had iets daarvoor toch nog een remise binnengehaald. Weliswaar betekende dat de teamnederlaag, maar de vechtlust om terug te komen werd zo toch wat beloond. Op het moment dat Ad won, moest Michiel wel opgeven, waardoor de eindstand werd bereikt: 2½-5½, een pittige nederlaag. Het ontbrak wat aan lef en scherpte, maar de openingskennis een beetje bijspijkeren zou ook geen kwaad kunnen. Daar wordt nu toch een slag verloren. Maar goed met 4 uit 3 rest nog altijd een prima middenmootpositie.