In de viertallencompetitie speelde Moerkapelle alweer de vierde wedstrijd van het seizoen. Tegenstander was, net als in de vorige ronde, het Capelse CSV maar dan in een uitwedstrijd. Met de goede herinnering aan de grote overwinning in de vorige wedstrijd werd de reis aangevangen om in Capelle de speellocatie op te zoeken. Dat bleek een locatie te zijn waar de temperatuur behoorlijk opgestookt werd om de bewoners van hetzelfde pand te verwarmen. Toen bleek dat we de locatie ook nog eens niet konden verlaten zonder de juiste code in te toetsen brak het zweet ons wel uit. We werden welkom geheten door de wedstrijdleider waarbij hij ons alvast waarschuwde dat het niet zo’n wedstrijd zou worden als in de vorige ronde. Een gewaarschuwd team telt voor twee dus we gingen er eens goed voor zitten. Waar in de vorige ronde nog twee zeer jeugdige tegenstanders tegenover ons plaatsnamen waren deze nu nergens te bekennen. Had het soms met de resultaten in de vorige ronde te maken? Hopelijk niet, want het spreekwoord luidt niet voor niets: wie de jeugd heeft….. Ook Moerkapelle heeft een paar jeugdige spelers. Deze gaven net als in de vorige ronde het goede voorbeeld door als eerste hun partij te winnen. Arie Ymker speelde met de zwarte stukken tegen een tegenstander die een lange rokade op het bord toverde. De tegenstander van Arie liep nogal eens weg. Om ruggespraak te houden over z’n partij? Nee, hij bleek ook nog eens de bar te bemannen. Arie bleef rustig zitten en liet zich hierdoor niet afleiden. Hij kwam al snel een kwaliteit voor. De materiele voorsprong werd geleidelijk uitgebouwd. Toen de dames van het bord verdwenen was er voor z’n tegenstander weinig mogelijk tot weerstand waardoor Arie het punt binnen kon halen. Ook Remco speelde een puike partij. Zijn tegenstander speelde met een gesloten verdediging. Met de witte stukken bouwde Remco rustig aan een actieve stelling waarbij hij de druk op de tegenstander opvoerde. De tegenstander probeerde onder de druk uit te komen door een pion in z’n koningstelling op te spelen maar dat bood weinig soelaas. Nadat Remco met zijn toren een penning op de dame en koning van z’n tegenstander plaatste, was het pleit snel beslecht en het tweede punt een feit. Het derde punt werd behaald door Dirk Molenaar. In het middenspel kon hij profiteren van een paar mindere zetten van zijn tegenstander en won een pion. Dirk kreeg hierdoor de open d-lijn onder controle. Toen Dirk met zijn toren ook nog eens op de zevende rij verscheen, won hij nog een paar pionnen. De stelling werd rustig uitgebouwd waarna het derde punt en daarmee de overwinning een feit was. Het slotwoord was, net als in de eerste partij tegen CSV, voor Henk Doornhein. Ook hij rokeerde niet. De pionnenstelling schoof in elkaar zodat op de damevleugel voor beiden niets te beginnen was. Dan maar op de koningsvleugel. Henk deed dit beter dan zijn tegenstander en kwam een paard voor. Toen hij zijn torens verdubbelde op de open lijn, stond hij gewonnen. In een alles of niets poging offerde zijn tegenstander een stuk in de hoop op tegenspel. Hij overzag echter dat zijn koning ongedekt stond. Henk maakte hier listig gebruik van wist zijn tegenstander mat te zetten. Hiermee kwam de eindstand op 4-0 in het voordeel van Moerkapelle.