Op vrijdag 15 december stond de derde ronde op het programma voor het viertal. Tegenstander was De Willige Dame. Moerkapelle stond voor aanvang van deze wedstrijd op de laatste plaats met twee nederlagen uit de eerste twee wedstrijden. De Willige Dame stond één plaats hoger op de ranglijst met één matchpunt. Bij een overwinning zou er dus afscheid genomen van de laatste plaats. Genoeg reden dus om er eens vol tegenaan te gaan. Dat dacht Kevin Bakker ook. Op bord één speelde hij met de zwarte stukken en bezorgde zijn tegenstander al snel een dubbelpion wat een potentiele zwakte zou kunnen worden. Het idee was om lang te rokeren en vervolgens de koningsstelling van zijn tegenstander onder vuur te nemen die kort had gerokeerd. Hier kreeg Kevin echter geen tijd voor. De tegenstander offerde een stuk voor twee pionnen en gaf gelijk schaak waardoor Kevin niet meer kon rokeren. In plaats van de aanval moest Kevin vervolgens in de verdediging. Het leek erop dat Kevin dit wel kon tegengaan maar ergens heeft hij dit niet correct tegengegaan. Op de open lijn werd door zijn tegenstander de torens gezet. Om dit gevaar tegen te gaan moesten er torens worden afgeruild. De pionnenmeerderheid van de tegenstander bleek belangrijk te worden. Met één pion werd er behoorlijk opgerukt. In combinatie met de dame bleek dit doorslaggevend. Er dreigde zelfs mat waardoor Kevin zich genoodzaakt zag om op te geven. Een (eventueel) positief resultaat zou dus van de andere partijen moeten komen. Een blik op de overige borden leerde dat dat nog niet zo eenvoudig zou zijn. Arie Ymker had al meerdere keren remise afgeslagen, Rik Wortman stond zeer passief en Henk Doornhein stond minimaal gelijkwaardig maar nog zeker niet gewonnen. Arie Ymker speelde met de witte stukken en had dus al een aantal keer remise afgeslagen. Dat had wel een reden. Na een rustige opening pende Arie de dame van zijn tegenstander die vervolgens de dame van Arie aanviel. Arie ging vervolgens in de denktank om een mogelijkheid te onderzoeken voor een aanval. Die kwam er ook. Na zorgvuldig nadenken dacht hij dat z’n opzet wel zou kunnen en sloeg een stuk van zijn tegenstander die vervolgens Arie z’n dame sloeg. Arie had goed gerekend en kon nog een paar stukken van de tegenstander slaan. Hij kreeg daardoor een toren en twee lopers tegen een dame. Een knap stukje rekenwerk van Arie die hiermee groot voordeel verkreeg. Het werd nog spannend omdat Arie een via een vorkje een kwaliteit verloor. Hierna had Arie een toren en een paard plus zes pionnen tegen een dame en drie pionnen. In deze fase en met een 1-0 achterstand sloeg Arie verschillende keren het remise aanbod af van zijn tegenstander. Met zeer nauwkeurig spel werd één vrijpion naar voren gedirigeerd. Ondanks flink tegenspel van de tegenstander die uit was op eeuwig schaak wist Arie de vis op het droge te krijgen. Een mooie overwinning waarmee de stand weer gelijk was. Rik Wortman speelde met de zwarte stukken op bord 3. In een Caro-Kann opening speelde hij z’n d-pion ver naar voren. De tegenstander wist Rik een paar keer te dwingen met hetzelfde stuk te spelen waardoor hij een grote ontwikkelingsvoorsprong verkreeg. Stukje bij beetje werd Rik vastgezet die op een gegeven moment geen kant meer op kon en met de rug tegen de muur werd gezet. Hij bleef echter nauwkeurig verdedigen en kon zich langzaam maar zeker uit de druk uitkomen. Wat hierna gebeurde, tartte alle logica. Net toen Rik het initiatief kon pakken verdween er een stuk van Rik. Zijn tegenstander had hiermee weer groot voordeel maar was ondertussen wel in flinke tijdnood gekomen. Rik zette zijn tegenstander nog wat meer aan het nadenken door voor de aanval te kiezen. In tijdnood gaf zijn tegenstander maar liefst drie stukken weg in vier zetten. Met amper nog tijd op de klok gaf hij op en kon Rik een belangrijk punt bijschrijven en was een 2-1 voorsprong een feit. Het slotakkoord was voor Henk Doornhein. De partij werd rustig opgezet waarna Henk besloot om lang te rokeren. De koningstelling van zijn tegenstander werd onder vuur genomen door de pionnen van Henk. Na een afruil werd het gevaar wat geneutraliseerd. De tegenstander van Henk werd wel met een zwakke dubbelpion opgezadeld en even later zelfs nog één. Een pionwinst kon niet uitblijven. Met zeer nauwkeurig spel wist Henk dit voor elkaar te krijgen. Na afruil van het laatste stuk had Henk nog vier pionnen en zijn tegenstander twee pionnen. Even leek het nog spannend te worden omdat zijn tegenstander dacht dat hij pat werd gezet maar dat bleek een misrekening: hij kon toch ergens naar toe met zijn koning waarna Henk het bekwaam afmaakte en hiermee een mooie overwinning behaalde. De eindstand werd hiermee 3-1 in het voordeel van Moerkapelle.