Afgelopen vrijdag, 16 november 2018, was het viertal aan de beurt voor de eerste wedstrijd van het seizoen. Tegenstander was het Rotterdamse RSR Ivoren Toren, een vereniging die we dit seizoen twee maal tegen komen: zowel V2 als V3 van RSR Ivoren Toren zijn tegenstanders dit seizoen. Allereerst dus de (uit) wedstrijd tegen RSR Ivoren Toren V3. Dit team bestaat uit zeer jeugdige spelers die eerder op de avond al een massakamp hadden gespeeld en gewonnen en dus met vertrouwen aan de wedstrijd begon. De eerste beslissing kwam in de partij van Rik Wortman. Al vroeg in de partij kwam hij een paard en een pion voor. De tegenstander besloot om Rik onder druk te zetten door de koningsstelling van Rik onder vuur te nemen. Hij overzag hierbij dat hij z’n dame weg zou geven. Dit cadeau werd dankbaar aangenomen door Rik die vervolgens weinig moeite had om de partij uit te spelen en het eerste punt te laten bijschrijven. Ondertussen was Arie Ymker in een felle strijd verwikkeld met zijn tegenstander om het centrum in handen te krijgen. Hierbij stond Arie iets actiever waardoor hij het initiatief had in de partij. Door een lastig schaakje van Arie moest zijn tegenstander met de koning een stapje opzij waardoor hij niet meer rokeren en hierdoor z’n toren niet zo snel in het spel kon komen. Kort hierna gaf z’n tegenstander een stuk weg waarna Arie de partij gedecideerd uitspeelde en het tweede punt kon bijschrijven. Halverwege dus een 2-0 voorsprong. Zou er nog meer in het verschiet zitten? Daar zag het wel naar uit: Henk Doornhein stond op dat moment al beter en Dirk Molenaar stond op dat moment gelijkwaardig. Allereerst de partij van Henk. Hij kwam na de opening een pion voor en gaf druk op de koning waardoor zijn tegenstander niet kon rokeren. Hij dreigde een stuk te winnen met z’n dame wat alleen kon worden afgewend door het ruilen van de dames. Henk bezorgde zijn tegenstander een zwakker dubbelpion waarna hij kort hierna één van deze zwakke pionnen won en dus twee pionnen voor stond op dat moment. Hij ging ondertussen rustig verder met het uitbouwen van z’n materiele voorsprong: met zijn paard kwam hij met een vorkje nog meer materiaal voor. Toen was er helemaal geen houden meer aan: Henk peuzelde al de pionnen van zijn tegenstander op, haalde met zijn eigen pion een dame en zette z’n tegenstander uiteindelijk mat waarmee de overwinning van het viertal een feit was. In de laatste partij had Dirk Molenaar een gelijk opgaande partij waarbij het evenwicht nergens werd verbroken. Na het afruilen van vele stukken hadden beiden nog een toren en vijf pionnen. Toen ook de torens werden geruild, resteerde een pionneneindspel wat er op dat moment erg remise uitzag. Dirk had echter het geluk aan zijn zijde: zijn tegenstander speelde z’n koning naar een foutieve positie waardoor Dirk ineens het initiatief kreeg en met z’n koning in de randpionnen van zijn tegenstander kon komen. Die waren niet meer te behouden zodat z’n tegenstander de pionnen van Dirk aan de andere kant ging oppeuzelen. Dirk kon ondertussen met z’n pion promoveren en een dame halen. De pionnen van zijn tegenstander hadden nog een lange weg te gaan zodat Dirk de tijd had om met een 2^e pion te promoveren. Met twee dames achter staakte zijn tegenstander de ongelijke strijd en kon Dirk ietwat gelukkig het punt bijschrijven waardoor er met een 0-4 overwinning naar huis gereden kon worden. Een terechte, zij het ietwat geflatteerde, overwinning.