Na nipte winst op de IJssel – door Arno Luinenburg
Maandag 13 april 2015 was het zover. De kampioenswedstrijd. We hadden aan 5½ bordpunt genoeg om kampioen te worden als Krimpen 2 met 8-0 zou winnen. Gelukkig voor ons verkeerde hun tegenstander Rotterdam 2 in degradatiegevaar dus dat zou nooit gebeuren. Hoewel laatstgenoemde eerder met 6-2 van de IJssel verloor waren ze toch sterker en ik verwachtte dat ze op volle kracht tegen Krimpen zouden aantreden.
Maar nu naar onze wedstrijd. Arno Luinenburg was het eerste klaar in 11 zetten met winst. Met een 1. Pc3 opening kreeg hij snel de overhand en dwong stukwinst en een geforceerd mat af. Zwart liet het er niet op aankomen en gaf gelijk op.
Daarna ging de IJssel op de defensieve tour. Aan bord 2 bood Te Lintelo met wit tegen Dick Bac remise aan en later nog een keer. Dick speelde g6 en Lg7 en wit speelde uiterst degelijk en passief met c3 zonder kans op voordeel. Met het oog op de stelling van Wouter werd er doorgespeeld.
Aan bord 1 speelde Gerard van Ommeren tegen Hans Lodeweges. Laatstgenoemde speelde een soort Leeuw-opening met Ph6-f7. Wit had een klein plusje maar te weinig om er wat mee te doen.
Wouter kreeg aan bord 4 een koningsaanval te verduren na een dubieuze opening van zijn tegenstander. Na 1.e4,e6 speelde wit opmerkelijk f4. Er waren weerleggingsmogelijkheden maar achter het bord werden ze niet gevonden.
Hugo speelde snel remise aan bord 3 tegen Frank v.d. Pavoordt. Na een Dame-Indische opening met een symmetrische pionnenstructuur werd snel tot remise besloten.
Zo stonden we dus zeer snel voor. Aan bord 6 wist Jesse tegen Ad Multem een pionnetje te snoepen. Andre Nieuwlaat had aan bord 7 een duidelijk overwicht gekregen tegen Rien Duine. Ook Maarten Vroegindeweij stond goed aan bord 8.
Het eerste verliespunt kwam van Wouter Vroegindeweij. Achter het bord werd niet de juiste verdediging gekozen en zo stond het 1½-1½. Deze stand bleef de volgende anderhalf uur onveranderd.
Toen werd het remise tussen Gerard en Hans Lodeweges. Wit wilde het niet op de spits drijven en vriendschappelijk converserend met zijn tegenstander werd besloten tot remise. Ook bij Dick Bac werd het remise. Zijn tegenstander had nog 3 minuten over en werkte zich los en leek een pion te winnen. Zijn reactie was opmerkelijk: Ik wilde jullie feestje niet bederven dus bood ik remise aan. Ik heb nog tijd zat. Misschien lonkte hij naar een eregastplaats op onze jaarlijkse barbecue waar hij vaak komt.
Maarten had aan bord 8 een minimale gelijke stelling met zwart. Hij kon nog het een en ander proberen maar koos het zekere dus remise.
André Nieuwlaat had zijn voordeel in stukwinst omgebogen d.m.v. een matdreiging. Er werd nog doorgesparteld maar het eerste matchpunt was binnen: 3-4!
Achteraf gezien bleek alles voldoende zelfs al hadden we met dikke cijfers verloren. Maar in de spanning was Jesse naar een winnend toreneindspel aan het afwikkelen. Hij liet echter de randpion van zijn tegenstander naar a7 oprukken. Dat was nog niet het ergste maar door een onnauwkeurigheid kon wit zijn toren offeren in ruil voor promotie! Nu stond wit een dame tegen toren voor maar in de praktijk zijn er vele stellingen waarin het theoretisch remise is. Aangezien er nog pionnen op het bord stonden met de pionnenstructuur in het voordeel van Jesse bood hij tactisch remise aan. Het werd geaccepteerd en zo wonnen we nipt met 3½-4½! Bij navraag naar wat Krimpen 2 had gedaan bleken ze met 2-6 verloren te hebben van het op zijn sterkst opgestelde Rotterdam 2. Daardoor werden we kampioen met 5 bordpunten voorsprong en 2 matchpunten!
A. Luinenburg – G.v.d. Wouden
Dick Bac opening en later uitgestelde Pirc-verdediging
1.Pc3,Pf6 2.e4,d6 3.f4,g6 4.e5 (door wits centrumopstoot is de zwarte ontwikkeling te traag) dxe5 5.fxe5,Pd5 6.d4,Pc6 (Lg7 was aangewezen) 7.Pf3,Lg4 (alsnog Lg7) 8.Lc4!,Lxf3? 9.Dxf3,Pxd4 10.Df2! (Nu staan er twee stukken in. Relatief het beste was voor zwart Pxc2s 11.Dxc2 waarna hij een stuk achter staat tegen twee pionnen) 10….. Pxc3 11.Lxf7s en zwart geeft het op. Na 8….Pxc3 9.bxc3,Lg7 volgt 10.Lxf7s! en Pg5s de zwarte stelling werd dus al zeer snel hopeloos.