Na twee degradaties op rij speelt Moerkapelle 1 plots in de 1e klasse van de RSB. Dat is lang niet meer voorgekomen. Zeker de volledige onnodige degradatie uit de promotieklasse afgelopen seizoen, moet ongedaan gemaakt worden. Het jaar der wrake is aangebroken. Overigens lag het volledig aan onszelf.
Kortom de eerste klasse en het leuke leek dan weer dat er wat derby’s in het verschiet lagen. Ook dat is lang niet gebeurd. Helaas degradeerde de meest naaste buur (WSV 1) dus dat ging niet lukken. De IJssel en Nieuwerkerk als tegenstander zou kunnen en toch erg leuk zijn. Het werd 1 van de 2, dat is wel een beetje jammer en dan ook nog in de laatste ronde is De IJssel onze opponent.
Dan de eerste ronde, thuis tegen Erasmus 1. Toch eigenlijk gelijk wel een topper. Erasmus schijnt zelfs versterkt te zijn met 2 nieuwe spelers. Kortom een serieuze kluif.
Geconcentreerd ging het team voortvarend uit de startblokken. Teamleider Wouter Vroegindeweij gaf op bord 2 het juiste voorbeeld. In een partij die je eens in de 5 jaar speelt, werd zwart, die voor een scherpe opzet koos, binnen 20 zetten met ondekbaar mat opgezadeld: een lekkere 1-0 voorsprong al vroeg op de avond. Dat geeft het team moed. Dick Bac speelde op 6 ouderwets geconcentreerd een prima partij. Zwart werd langzaam weggeschoven, een pionnetje winst en op het moment dat zwart helemaal vast stond, werd de handdoek in de ring geworpen en werd de voorsprong verdubbeld. Op het laatste bord koos de man in vorm in de interne, André Nieuwlaat, voor een prima opzet: een lekkere drukstelling. Ergens ging het mis, was het omdat z’n schoonzoon jarig was?, maar hij verloor zomaar een pion en het initiatief. Tot onze verrassing werd het remiseaanbod van André echter geaccepteerd en dan weet je bijna zeker dat het wel goed komt. Niet veel later bood Hugo van Elteren, spelend met zwart op bord 3, ook remise aan. Hij had een prima, maar wel gelijke stelling bereikt, dus dat dit voorstel werd aangenomen was gezien de stand op het bord logisch, maar gezien de stand in de wedstrijd wat minder of het moet zijn dat Erasmus vanaf dat moment al de schade aan het beperken was. Met de 3-1 tussenstand zag het er sowieso goed uit. Gerard van Ommeren stond op bord 1 weliswaar verloren, maar daartegenover stonden zeer goede stellingen van Maarten Vroegindeweij op bord 5 en Arno Luinenburg op bord 7. Bij Jesse van Elteren kon de stelling nog alle kanten op en zou de tijd wel eens de doorslag kunnen geven. Maarten Vroegindeweij won inderdaad op overtuigende wijze. Wit werd ingesnoerd en met penningen overladen. Dit leidde tot de verovering van een vol stuk. Na even tegenspartelen stond de 4-1 op het scorebord. Niet veel later moest Gerard zich gewonnen geven. Hij werd met zwart vanaf de opening onder druk gezet en dat resulteerde uiteindelijk in 3 verbonden vrijpionnen op de damevleugel. Zelfs voor onze eindspelspecialist is dat teveel van het goede. Arno Luinenburg schaakte zoals we dat van hem gewend zijn: onorthodox en met initiatief. Hij deed dat dit keer heel nauwkeurig en er werden na verloop van tijd twee pionnen buitgemaakt. Het kostte zijn tegenstander zoveel bedenktijd dat hij in verloren stelling door z’n tijd ging. Yes, de overwinning is binnen: 5-2. Dan nog Jesse van Elteren op bord 4. In een lang gesloten stelling, kreeg zijn tegenstander met zwart in het centrum twee pionnen op de 4e rij. Dat zag er imposant uit. Ook de lichte tijdvoorsprong van Jesse verschrompelde langzaam. Uiteindelijk speelde Jesse en ook zijn tegenstander het in lichte tijdnood prima en solide. Jesse gaf een kwaliteit tegen een pion extra maar hierdoor werden de gevaarlijke centrumpionnen wel onschadelijk gemaakt. Met beide nog zo’n 3½ minuut op de klok werd tot remise besloten. Het was voor het eindresultaat toch niet meer van belang en het zou jammer zijn als je een hele schaakavond in een onbedachtzaam moment weg blundert. Eindstand 5½-2½, een duidelijke overwinning.
Wat mij als teamleider vooral deugd doet is dat de laatste 4 borden het verschil hebben gemaakt. Mooi dat onze sterkte in de breedte zich uitbetaalt. Ook richting het vurig gewenste kampioenschap is dit een prima begin.