Nieuw seizoen, nieuwe competitie (hoofdklasse RSB), nieuwe kansen. Wat zou ons te wachten staan in de hoofdklasse RSB. De oude naam promotieklasse klopt niet meer want het draadje met de landelijke KNSB competitie is doorgeknipt. De vraag vooraf is, gaan gelouterde KNSB spelers ook meedoen in de RSB (want dat mag nu onbeperkt) en zo ja weten ze zich daarvoor genoeg te motiveren. De vuurdoop voer Moerkapelle 1 was in en tegen Spijkenisse 1 op vrijdag 28 september. Er spelen nu immers alleen maar eerste teams in de hoofdklasse.
Helaas moesten we het bijna geheel tegen onze gewoonte doen met twee invallers. Het schema was vrij laat bekend geworden (het was ook een hele puzzel zoals elk jaar voor de competiteleider RSB) waardoor Jesse van Elteren en André Nieuwlaat andere verplichtingen hadden. Ron Droog en debutant Martijn Vroegindeweij waren hun vervangers. Dan de vraag hoe sterk zou Spijkenisse 1 zijn. Nou de meeste toppers uit het eerste team dat speelt in de eerste klasse KNSB deden niet mee, maar toch stond er een team dat gemiddeld bijna 100 ratingpunten meer had. Maar daarvan was deze vrijdag niets te merken. Zeker in het begin ging het wel erg soepel. We waren nauwelijks bezig of Invaller Ron Droog (7, wit) kon de felicitaties in ontvangst nemen. Scherpe stelling, stukwinst: 0-1. Ron zat om 10 uur al weer thuis op de bank in Leiden. Niet heel veel later werd het 0-2. Wouter Vroegindeweij (2) kende met zwart geen openingsproblemen, zijn tegenstander gooide zijn zetten bijna achteloos op het bord, na 15 zetten had Wouter al een prettig voordeel en na 21 zetten konden de stukken in de doos. Dan Arno Luinenberg (5), heel goed gestart dit seizoen in de interne en scherp. Hij had een mooie stelling met de witte stukken weten te bereiken. Hij kreeg mij even helemaal stil toen hij zich liet ontvallen dat hij op ‘safe’ speelde, maar daar was niets mis mee want een paar minuten later was het 0-3.
Zo’n riante voorsprong was toch wel verrassend. Hoe stond het verder. Ook Maarten Vroegindeweij (4) had groot stellingsvoordeel en daarbij kwam ook nog tijdnood van zijn tegenstander. Marcel de Haan (6) had zijn tegenstander een dubbelpion bezorgd en stond zeker niet minder. Remise aanbieden mocht maar hij wilde nog even kijken. Prima, de voorsprong was fors en er lijk weinig risico. Gerard van Ommeren (1) is een taaie en dat bleek. Hij moest wel echt tegen één van de topspelers die toch bijna 200 ratingpunten meer had. Zijn tegenstander stond wel iets actiever, maar de stelling lag Gerard wel. Hugo van Elteren (3) was net terug op de weg van een flinke griep en had dit seizoen nog maar 1 keer gespeeld. Hij had ondanks een pion minder (geïsoleerde dubbelpion) een lekkere stelling, maar dat had hem wel veel tijd gekost. Tot slot debutant Martijn Vroegindeweij op het laatste bord. Hij was verras door 1. e4-c5; 2 b3!? Dat kostte hem veel tijd en het was lastig tot spel te komen.
Richting de tijdnoodfase was Gerard die voor de volgende uitslag zorgde. Na een door zijn tegenstander geweigerd remiseaanbod, offerde zwart tijdelijk een pion om iets te forceren. Dat werd door Gerard prima opgevangen en nadat alle damevleugelpionnen geruild waren was het potremise. Toch wat opmerkelijk speelde zijn tegenstander door tot koning tegen koning, maar Gerard speelt dat dan onverstoorbaar mee. Martijn vocht op bord 8 wat hij waard was. Zijn enorme tijdachterstand deed hij bijna helemaal teniet, maar het was een lastige stelling. Zijn tegenstander had initiatief en de zwarte koning stond niet zo veilig. Hij vocht voor wat hij waard was, maar moest toch het onderspit delven, naar zo bleek later de enige 0 voor Moerkapelle. Hugo had zijn positionele voordeel wat moeten laten glippen en zijn tegenstander nam toch het initiatief iets over. Samen met de enorme tijdnood (soms nog maar 10 sec over en gelukkig hebben we tegenwoordig een increment van 15 sec. per zet) en de (dubbel)pion achter stond hij voor een pittige opgave. Maar dan is hij op zijn best. Echt knap hoe hij dat remise hield, want dat was het uiteindelijke resultaat. Eerste matchpunt binnen: 2-4. Maarten kende daarentegen een ongelukkige periode in zijn partij. Hij had de betere stelling en de tijdnood van zijn tegenstander. Die ging aan het offeren om de zwarte koning te bedreigen, maar het kon niet genoeg zijn. Tot Maarten plots in een black-out zomaar een loper teruggaf. Een mentale tik en de tijdvoorsprong smolt daardoor ook weg als ijs voor de zon. Wellicht stond hij nog beter, maar de remise die hij toch bereikte was voor het team erg welkom. Want Marcel de Haan was zijn voordeel inmiddels kwijt geraakt. Wit had de dubbelpion weten te ruilen en wist in tijdnood zelfs een pion te winnen. Nu stond er en eindspel van T+3p tegen T+2p op het bord. Bij een tussenstand 3-4 zou hij alle risico’s nemen vermoed ik, maar nu de wedstrijd toch al beslist was, bood hij remise aan, iets waar Marcel zelfs nog even over nadacht maar gelukkig toch accepteerde. Eindstand 3-5 en een prima begin. Volgende keer thuis tegen zo’n andere RSB grootmacht: Charlois Europoort.