De schakers van de viertallen van Moerkapelle speelde afgelopen vrijdag hun tweede wedstrijd in de viertallencompetitie. Wederom een uitwedstrijd in Rotterdam, nu tegen RSR Ivoren Toren. Nadat we eerst kennis hadden gemaakt met het ‘kentekenparkeren’ togen we naar het Nivon-centrum waar schaakvereniging RSR Ivoren Toren is gehuisvest. Nadat we welkom waren geheten begon de strijd op de vier borden. Remco de Zwart kreeg naar eigen zeggen een opening tegen die hij nog niet eerder had gespeeld. Hij liet zich hierdoor niet van de wijs brengen en speelde z’n eigen spel waarbij er nogal wat pionnen naar voren werden gedirigeerd. Z’n tegenstander kwam hierdoor ietwat gedrukt te staan. Toch was het de tegenstander van Remco die de aanval overnam. Remco overzag een vorkje wat hem een toren tegen een pion kostte. Vrij snel hierna gaf z’n tegenstander een kwaliteit weg waardoor de materiele stand weer in evenwicht was. Langzaam maar zeker kroop de tegenstander van Remco uit z’n schulp en nam de stelling van Remco onder vuur. Stukje bij beetje werd de vooruitgeschoven pionnenstelling uiteengeslagen waardoor er voor Remco geen redden meer aan was en hij op moest geven. Een 1-0 achterstand dus op dat moment. Arie Ymker zou de stand weer gelijk kunnen trekken. Hij speelde met de zwarte stukken een goede partij waarbij hij met degelijk spel twee pionnen voorsprong verkreeg. In een stelling met tegenovergestelde rokade hadden beide spelers een dame, twee torens en een aantal pionnen. De twee pionnen voorsprong van Arie waren twee vrijpionnen die tegelijkertijd z’n koning moesten beschermen. Het bleek erg lastig om de materiele voorsprong te verzilveren. Sterker nog, op een gegeven moment werden de handen geschud en bleek Arie ineens mat te zijn gezet. In plaats van 1-1 werd de tussenstand 2-0. Op dat moment was een gelijkspel het hoogst haalbare, maar dan moesten de overige spelers Henk Doornhein en Dirk Molenaar wel allebei hun partij winnen. Een moeilijke opgave omdat Henk al vanaf het middenspel met de zwarte stukken onder druk kwam te staan. Hij kon ternauwernood een mataanval afslaan. In het vervolg bleef hij gedrukt staan maar hij kon telkens de enige juiste zet vinden welke gedaan moest worden. De tegenstander bleef geduldig zoeken naar een gaatje in de verdediging van Henk en vond dit in de vorm van een pion die werd buitgemaakt. Hierdoor was de samenhang uit de stelling van Henk verdwenen en stortte z’n stelling in. Toen ook z’n koning nog gepend stond en er een stuk verloren zou gaan werd de partij opgegeven waardoor de tussenstand op 3-0 kwam in het voordeel van RSR Ivoren Toren. In de laatste partij won Dirk Molenaar na een rustige openingsopbouw een pion maar de tegenstander had wel goed tegenspel waarbij hij het initiatief overnam en de koningstelling van Dirk onder handen nam. Dirk won even later nog een pion maar dit ging wel ten koste van z’n koningstelling die verzwakt werd door een dubbelpion. Even later verloor wit onnodig een stuk waardoor de materiele voorsprong teniet werd gedaan. De zwarte aanval sloeg echter niet door waarna Dirk langzamerhand het over te nemen door de open d-lijn in handen te krijgen via z’n torens. Beide torens werden vervolgens op de 7e rij gezet waardoor de zwarte koningstelling onder druk kwam te staan. De zwarte dame stond op een verkeerd veld en kon hierdoor geen vervelende schaakjes meer geven of de witte aanval tegenhouden. Beide spelers hadden nog minder dan vijf minuten over. Door de open koningstelling was er geen redden meer aan voor zwart die in hevige tijdnood door z’n vlag ging. De eindstand kwam hiermee op 3-1 voor RSR Ivoren Toren.