Op vrijdag 23 maart stond alweer de zesde ronde op het programma van het viertal. Tegenstander was De Pionier wat keurig in de middenmoot stond terwijl het viertal van Moerkapelle de op één na laatste positie inneemt. Een lastige pot dus. Dat bleek ook in werkelijkheid zo te zijn. Henk Doornhein kwam redelijk uit de opening maar verkreeg al snel een verzwakte koningstelling. De tegenstander had een ijzersterk paardenkoppel wat de verdediging van Henk lamlegde. Toen de dame zich ook nog eens meldde was er geen redden meer aan voor Henk en moest hij opgeven. Remco de Zwart pende de dame van de tegenstander. Die verblikte of verbloosde niet en loste dit op door met z’n pionnen van de koningstelling naar voren te hollen. De stukken van Remco werden achteruit gedrongen en Remco verloor een pion door een handige combinatie van zijn tegenstander. Na het afruilen van meerdere stukken resteerde er een stelling waarin beiden een toren en een loper hadden en vijf pionnen tegen zijn tegenstander zes pionnen. Remco probeerde verschillende trucjes maar dit had geen effect: er werden geen fouten gemaakt. Zijn tegenstander speelde correct en won nog een pion. Met twee pionnen voorsprong werd dit vakkundig uitgespeeld en moest ook Remco opgeven. Een tussenstand van 2-0 in ons nadeel, zou het nog kunnen om een puntje over te houden? Arie Ymker deed er in ieder geval alles aan. Hij rokeerde lang en stormde met zijn pionnen naar voren. Hij verkreeg hiermee een gevaarlijke stelling. Een loper van hem werd gedwongen om terug te gaan naar de eigen stelling. Arie overzag hierdoor dat er een vorkje plaatsvond waardoor hij een loper tegen een pion achter kwam te staan. Hiermee was het meeste gevaar wel geweken van de aanval van Arie. Hij probeerde het nog wel en zag nog een kans op een aanval maar vergistte zich jammerlijk. Bij het slaan van een stuk kwam hij er achter dat de zet niet goed wat maar toen was het leed al geschied. De tegenstander had geen moeite om dit voordeel te verzilveren en kon al spoedig het punt bijschrijven. Aan Dirk Molenaar de taak om in ieder geval nog de eer te redden. Na een gelijk opgaande opening werden er nogal wat stukken in het middenspel afgeruild. Wat resteerde was een stelling waarin beide spelers de lopers en zes pionnen hadden waaronder allebei de spelers een geïsoleerde d-pion. Dirk kon echter druk op deze pion zetten die zijn tegenstander niet meer kon verdedigen waardoor Dirk een pion won. Hiermee kantelde de wedstrijd: de tegenstander kwam in flinke tijdnood en had dus een pion achterstand, Dirk kon duidelijk het initiatief pakken in de partij. De tijdnood werd de tegenstander teveel: hij ging door z’n vlag en verloor de partij. De eindstand kwam hiermee op 3-1 in het voordeel van de gasten, De Pionier.