Op donderdag 11 februari stond voor Moerkapelle 1 de verre uitwedstrijd tegen Sliedrecht 2 op het programma. De Moerkapellenaren waren tot op het bot gemotiveerd om de uiterst belabberde competitiestart met 1 matchpunt uit 3 wedstrijden ongedaan te maken. Na winst in de vorige ronde op rode lantaarndrager Fianchetto, moesten er opnieuw punten gepakt worden. Tegenstander Sliedrecht 2 is daarentegen uitstekend gestart en verloor alleen van de absolute favoriet Messemaker 2;  voor het eerst in een aantal jaren trouwens. De vraag was: keert men terug in de ‘winning mood’ of is de flow definitief gebroken. Na ontvangst door de sympathieke gastheren werd afgetrapt.Het duurde lang voordat er punten op het scorebord kwamen, een teken dat er volop gestreden werd. Moerkapelle kwam eerst op achterstand. Arno Luinenberg speelde op bord 8 met zwart zoals gewoon vol op de aanval, alleen was het lastig het juiste plan te vinden. Toen een vijandelijke toren binnendrong en een kwaliteit binnenhaalde, was het pleit snel beslist: 1-0. Maar gelukkig bleef het hierbij, de stand op overige borden gaf hoop. Wouter Vroegindeweij kreeg op 4 eveneens met de zwarte stukken na de openingstheorie de overhand. Na wat ongelukkige zetten moest wit in de denktank en helaas miste Wouter enkele combinaties die hem aanzienlijk voordeel zouden hebben opgeleverd. Toen wit de problemen opgelost had, bood Wouter op een tactisch moment (iets minder tijd op de klok in een stelling die nog alle kanten opkon) remise aan. Na overleg en enig nadenken werd dat aangenomen. Naast Wouter speelde Gerard van Ommeren op 3 de voor hem bekende opening. Zijn tegenstander koos al snel voor dame-activiteit, maar Gerard liet zich niet verrassen draaide langzaam maar zeker de duimschroeven aan. Na meerdere keren het remiseaanbod van zijn tegenstander te hebben afgeslagen, besliste hij de partij in zijn voordeel. De stand was weer gelijk. Naast hem speelde Hugo van Elteren een boeiend gevecht in een gesloten Siciliaan. In een scherpe stelling offerde hij materiaal (een toren en een stuk) om eeuwig schaak en dus remise af te dwingen. Wat bleek later in de analyse met de computer: hij stond toen zelfs gewonnen en heeft een winnende combinatie gemist. Jammer, maar je moet het maar zien onder tijdsdruk en met 2-2 zag het er nog steeds goed uit. Dick Bac trad dit keer op bord 1 aan tegen een oude bekende: Kees Wessels. Het werd een karakteristiek gevecht. Ook hier had het beter voor de onzen kunnen en moeten uitvallen, maar Dick miste de winst en zag zijn partij in een remisestelling verzanden waarbij zelfs de pion minder er niet meer toe deed. Nog steeds gelijk, maar de overige borden gaven hoop op (veel) meer. Jesse van Elteren, dit keer op 5, kraakte de leeuw in een mooie aanvalspartij waarbij de zwarte koning geen veilige plek kon vinden en in het midden lijdzaam zijn lot moest afwachten: een voorsprong van 3½-2½. Onze topscorer Maarten Vroegindeweij kreeg met de zwarte stukken op bord 6 de overhand. In de slotfase had hij en meer tijd en een betere stelling en een (dubbel)pion meer. Helaas miste hij  meerdere winstvarianten waaronder stukwinst en moest in het pionneneindspel met lopers van gelijke kleur remise toestaan. Op bord 7 had André Nieuwlaat tot slot in de eindfase bijna een soortgelijke situatie: meer tijd, een pion voor en de beter stelling: een pionneneindspel met voor beide nog een paard. De pionnen werden echter afgeruild en toen zwart zijn paard kon geven voor de allerlaatste pion van André was de remise een feit, maar gelukkig ook de winst voor het team. Een dikverdiende overwinning waarin we eigenlijk hebben nagelaten aan het ‘doelsaldo’ te werken. Maar goed de matchpunten zijn binnen en we staan weer op 50%. Er is echter nog niets zeker (wel dat we zeker geen kampioen worden 😉 ) want de volgende ronde wacht de kraker thuis tegen Messemaker 2.