Voor de tweede ronde van de viertallencompetitie moest het team van Moerkapelle dit keer naar Rotterdam. Tegenstander was RSR Ivoren Toren. Bij aankomst werden een paar jeugdleden van RSR Ivoren Toren, die dan nog aan het schaken waren, achter het bord vandaan gehaald en geposteerd als tegenstander van Moerkapelle. Dat er talent zit in de jeugd, werd al snel duidelijk. Henk Doornhein kwam daar als eerste op een duidelijke manier achter. Henk rokeerde kort terwijl zijn tegenstander lang rokeerde. Nadat er wat lichte stukken waren geruild, trok de tegenstander van Henk met pionnen op naar de koningstelling van Henk. De verdediging die Henk aanlegde werd door de pionnenopmars aan flarden gespeeld. De tegenstander offerde ook nog eens een toren om een nog betere aanval te kunnen plaatsen. Ondanks de materiele voorsprong werd de koning van Henk alle kanten op gejaagd totdat er geen uitweg meer was en Henk op moest geven. Arie Ymker speelde met de zwarte stukken en kreeg al snel een pion voorsprong. We had de tegenstander druk op pion f7 wat enige compensatie bood. Langzaam werd de druk vergroot maar hij vergat hierbij zijn verdediging: door een slim tussenschaakje won Arie nog een pion. Deze verloor hij kort daarna nadat er wat stukken werden geruild. Met uiterst nauwkeurig spel werd de positionele voorsprong echter stukje bij beetje vergroot. Dit leidde ook tot verder materieel voordeel. Zeer geconcentreerd werd het voordeel uitgebouwd tot verder verzet zinloos was en de tegenstander zich gewonnen moest geven. Een mooie overwinning van Arie waarmee de stand weer gelijk werd. Rik Wortman moest tegen een ander jeugdig talent. Na een strijd in het centrum verloor Rik door een onnauwkeurigheid een pion. Hij zette wel flink druk op de koningstelling van zijn tegenstander. Die moest heel nauwkeurig spelen om geen materieel te verliezen. Ergens in de aanval van Rik ging het mis waardoor hij een stuk achter kwam. De aanval verloor hiermee zijn kracht en het was de tegenstander die ten aanval trok zodat  Rik moest verdedigen. Het stuk achterstand was teveel: Rik moest zich gewonnen geven. aan Dirk Molenaar de taak om nog een punt veilig te stellen. In een gelijk opgaande partij verrekende hij zich in een aanval wat hem een stuk koste. Met twee torens en een paar pionnen moest hij zich verweren tegen een tegenstander die een paard voorsprong had. Hoewel de stelling gewoon verloren was, wist Dirk het zijn tegenstander toch moeilijk te maken door met twee torens op de zevende rij te komen. Zijn tegenstander moest uiterst nauwkeurig te werk gaan om niet te worden opgezadeld met eeuwig schaak. Dit werd bekwaam gedaan waarna er slim gebruik werd gemaakt van het paard voorsprong: er werd een toren geruild waarmee het grootste verzet wel was gebroken. Toch was ook dat nog lastig uit te spelen door de diverse lastige zetten die Dirk zijn tegenstander voorschotelde. Met nauwkeurig spel werd dit gevaar, waarbij er ook nog eens sprake was van tijdnood, geneutraliseerd. Er waren geen trucjes meer die nog voor uitstel konden zorgen en Dirk moest het punt aan de tegenstander laten. Hiermee werd de eindstand 3-1 in het voordeel van RSR Ivoren Toren.