Lot en keuze bepaalden dat Moerkapelle in Rotterdam-Zuid tegen Shah Mata het RSB bekerseizoen (als allereerste wedstrijd) mocht aftrappen. Alweer Shah Mata? Ja alweer! Vorig seizoen werden we thuis ook al in de eerste ronde verrast door Shah Mata en toen in het eigen clublokaal uit de beker gekegeld.Je kunt dus niet zeggen dat we niet gewaarschuwd waren, eerder tijd voor revanche. In de prima lokatie (wel wat krappe tafels) werden we door onze sympathieke tegenstanders ontvangen. Het idee was dat we op de hogere borden minstens remise moesten houden en aan de lagere borden toe zouden moeten slaan. Daar zit een klein risico in, maar daarover later meer.Onze clubkampioen Hugo van Elteren kreeg op bord 1 de witte kleuren toebedeeld. Het werd een typische Hugo partij met een spannende stelling en achterstand op de klok. Dick Bac speelde de hem zo bekende opening, resulterend in een witte aanval en counterkansen voor zwart. Wouter Vroegindeweij had licht initiatief met de witte stukken en het goede nieuws was dat Gerard van Ommeren ten slotte op bord 4 al snel een pionnetje kon winnen in de opening. Toch duurde het pas tot het eind voordat er beslissingen vielen.
De eerste beslissing viel op bord 2. Dick kreeg een kwaliteitsoffer voor de kiezen, maar kon zich er niet uit redden en de aanval werd hem teveel. Op bord 3 had Wouter zijn plusje kunnen uitbreiden tot een dominante stelling waar zwart werd teruggedrongen. Die verdedigde zich echter bekwaam en de stelling vervlakte tot een dame-eindspel waarin zwart niet minder meer stond. Het remiseaanbod kon door Wouter niet geweigerd worden. Luttele seconden later werd het bij Hugo ook remise. Met een paar minuten op de klok tegenover bijna een kwartier voor zwart, niet onverstandig. Mede gezien het feit dat Gerard nog steeds een pion voorstond. De stelling leek ook hier nog lastig, maar hij haalde de vis toch op het droge: 2-2.
Strafschoppen…, on nee snelschaken dus. Een loterij? De factor geluk speelt meer een rol maar het is ook een kwaliteit. Lastige was wel dat een 2-2- niet genoeg zou zijn, omdat in dat geval het 4e bord van de reguliere wedstrijd afvalt en Gerard had daar juist een puntje gescoord. Was het dan toch niet zo’n slimme tactische opstelling? Shah Mata had dit soort grappen zelf aan de haak gehad in de halve finale vorig jaar, toen in hun nadeel. Dick had zijn avond niet en verloor snel, niet lang daarna gevolgd door Wouter die zich in moeilijke stelling mat liet ploffen. 2-0 achter en het pleit was al beslecht. Dat Hugo en Gerard wel een vol punt lieten aantekenen, doet lijken alsof het een ultieme climax was, maar dat was niet het geval. Helaas tellen uitdoelpunten niet dubbel en hoewel we het beter deden dan vorig jaar, gaat Shah Mata opnieuw door. Moerkapelle kan zich gaan concentreren op de promotieklasse.