Op vrijdag 29 maart speelden de eerste teams van Moerkapelle en RSR Ivoren Toren om des keizers baard. De kampioen, Dordrecht, was al bekend en de 4 degradanten ook. Daartoe behoorde ook Moerkapelle i.t.t. RSR Ivoren Toren dat zich knap wist te handhaven. De vraag was of Moerkapelle de negatieve reeks van 6 opeenvolgende nederlagen kon doorbreken.
Invaller Ron Droog (op bord 8 voor André Nieuwlaat) vroeg na een uur of 2 of hij het remiseaanbod van zijn tegenstander mocht aannemen. Hij vond dat hij wat gedrongen stond, maar hij mocht zelf beslissen. Remise dus en Ron bleef ongeslagen met zijn twee invalbeurten dit seizoen. Hugo van Elteren speelde op 2 met de witte stukken een interessante versnelde draak. Hij kwam een kwaliteit voor, maar het kostte hem veel tijd. Met nog 39 seconden stond hij optisch wel beter, maar zijn tegenstander had nog een uur, Het eerste remiseaanbod van Hugo werd dan ook geweigerd, maar later werd de puntendeling toch bezegeld: 1-1. Arno Luinenburg is qua rapid in blakende vorm, maar op bord 5 kwam hij er eigenlijk niet aan te pas. Maarten Vroegindeweij speelde degelijk, won een stuk en de partij: een mooi punt met wit op 6. Marcel had, zoals hij het zelf omschreef een off-day, hij kwam een paar pionnen achter, vocht zich nog wel terug, maar het was te weinig.Jesse van Elteren kreeg na een mooie zege in de beker opnieuw de zwarte kleur toebedeeld, ditmaal op bord 3. Het werd een interessante partij met de betere kansen voor Jesse. Helaas stond er na afloop toch een 0 voor hem op het scoreformulier. Wellicht toch gebrek aan wedstrijdritme, wie zal het zeggen, maar Jesse had meer verdiend.Teamcaptain Wouter Vroegindeweij kreeg wellicht meer dan hij verdiende. Op bord 4 kwam hij nog wel redelijk uit de opening, maar raakte het spoor bijster en zwart leek een overweldigende aanval te hebben. Die vond echter geen winstplan en na dameruil was het plots wit die de betere kansen kreeg en zwart raakte steeds meer in (tijd)problemen. Over en weer werden fouten gemaakt en Wouter maakte de op één na laatste en vaak win je dan: 3-4. Kon Gerard van Ommeren dan nog een gelijkspelletje forceren? Hij gaf gedurende de avond al aan dat een nieuwe baan hem veel energie kostte, om die reden doet hij ook niet mee aan de finalegroep om het clubkampioenschap dit jaar. Maar terug naar de partij: Gerard stond steeds een tikkeltje minder, maar hij is een bewezen eindspelexpert. De berichten die de analysekeet binnen kwamen wisselden per minuut: is het nu remise, wint Gerard toch (4-4) nee toch niet, het is 3-5. Dat laatste bleek helaas waar en zo was de einduitslag 3-5 en leidde dit tot de zevende opeenvolgende nederlaag: dit kan niet anders dan een negatief clubrecord zijn. Teveel spelers hebben te weinig gebracht al was de tegenstand soms ook erg sterk. Het is niet anders en dan moeten we het volgend jaar maar een niveau lager proberen.