Vrijdag de 13e (!) mei vond de ontknoping plaats in de strijd in de eerste klasse B van de Rotterdamse Schaakbond. De fusieclub WSV Internos 1 (Waddinxveen en Boskoop) was de tegenstander en dus een echte derby die lang niet gespeeld is. Moerkapelle 1 was gretig. Na het coronreces is het team uitermate sterk begonnen en deed onverwacht mee om het kampioenschap. Twee uitoverwinningen op sterke teams (Sliedrecht 1 6-2 en Messemaker 1 4½-3½) brachten Moerkapelle 1 naast Dordrecht 1. Die hadden weliswaar wat meer bordpunten, maar moesten in de laatste ronde tegen het sterke Messemaker, terwijl wij één van de twee (met respect) zwakkere broeders uit de poule troffen. Helaas verzaakte Messemaker haar sportieve plicht afgelopen dinsdag door met een veredeld B-team aan te treden (de gemiddelde rating lag plots ruim 200 ratingpunten lager, een enorm verschil). Dordrecht won met 5-3 en wat mij betreft een gele kaart voor Messemaker. Wij moesten dus met 7½-½ winnen en dat was schier onmogelijk. We gingen het wel proberen natuurlijk.
Remco de Zwart speelde met wit op bord 6. Zijn openingsopzet deed wat wenkbrauwen fronsen want hij zadelde zichzelf op met een geïsoleerde dubbelpion. Was dat de bedoeling? Hij had wel compensatie met actief stukkenspel. Hoe het precies verging kan uw verslaggever niet vertellen, maar wel dat hij ons op een voorsprong zette. Arno Luinenburg is de man in vorm en speelde dit keer op bord 3 met zwart. Vol bravoure pakte hij de witte opzet aan en met twee paarden en een vrijpion maakte hij het wit zo lastig dat hij ons op de voorsprong vergrotte tot 2-0. Je zou zeggen op koers. Echter de buren verweerden zich goed en het was geen uitgemaakte zaak. Marcel de Haan, van oorsprong Boskoper, pakte een prima punt met zwart op bord 7: 3-0. aar helaas, helaas. Maarten Vroegindeweij had de vorige wedstrijd nog bijgedragen aan de zwaar bevochten overwinning, maar deed voor de tweede keer die week en stuk cadeau aan de tegenstander. Daar was geen houden meer aan: 3-1 en geen titel. Invaller Kevin Bakker ging er helemaal voor met wit op bord 8. Hij probeerde met actief spel zijn tegenstander onder druk te zetten. Die pareerde dat goed en nu de titel uit zicht was, was een remise het logische resultaat.
De koek was echter nog niet op. Kopman Wouter Vroegindeweij wist op 1 met zwart het wit lastig te maken maar dat kostte hem ook wel wat tijd. Remise lag op de loer, maar na een wat mindere zet van wit kreeg hij initiatief en een gevaarlijk vrijpion. Wit moest alle zeilen bijzetten om de boel bij elkaar te houden en na afruil van beide torens, leek het misschien ergens nog wel remise maar achter het bord was dat veel lastiger. Jesse van Elteren die op vrijdagen vanuit Hilversum mee komt doen, kwam helemaal niet goed uit de opening. Hij stond gedrongen en eerder slechter dan beter. Jesse is echter een vechter en hij beet zijn tanden vast in de stelling. Langzamerhand kwam hij beter en beter te staan en uiteindelijk kreeg hij de vis op het droge. Een knappe prestatie vanuit de mindere opening. Tot slot Martijn Vroegindeweij. De dames werden snel geruild, maar Martijn moest wel een pion inleveren. De stelling bood voldoende tegenkansen en met goed doordacht spel wist hij de boel om te draaien, de pion terug te winnen en uiteindelijk het punt bijschrijven. Uiteindelijk leidde dit tot een eclatante 6½-1½ overwinning. Het was niet genoeg, maar toch scheelde het niet veel. Opnieuw een prima wedstrijd en we zijn uit naar volgende jaar als Gerard van Ommeren weer terugkomt in ons team! Bedankt allen, het was een mooi seizoen!